از اخبار متعددى که در زمینه سؤال قبر وارد شده استفاده مى شود که، در قبر از دو گروه سؤال مى شود: گروهى که ایمان خالص دارند، و گروهى که صاحب کفر خالصند، و امّا افراد مستضعفى که در میان این دو گروه قرار دارند، سؤالشان به قیامت موکول مى شود.
در حدیثى از امام رضا(علیه السلام) مى خوانیم که فرمود: «لا یسال فى القبر الامن محض الایمان او محض الکفر محضاً والاخرون یلهون عنهم; در قبر سؤال نمى شود، مگر از کسانى که ایمان خالص یا کفر خالص دارند و معترض سایر اشخاص نمى شوند».
همین معنا، در حدیث دیگرى از امام باقر(علیه السلام) نقل شده که: «یکى از اصحاب از آن حضرت مى پرسد: من المسئولون فى قبور هم؟ چه کسانى در قبر از آنها سؤال مى شود؟ امام در پاسخ مى فرماید: «من محض الایمان محضاً و من محض الکفر; پس کسانى که ایمان خالص یا کفر خالص دارند».
راوى سؤال مى کند، بقیه مردم چه مى شوند؟ امام فرمود: در آنجا متعرض آنها نمى شوند.
راوى سؤال مى کند: از چه سؤال مى شود؟ «عن الحجه القائمه بین اظهرکم; از آن حجتى که در میان شما قائم است».