معلمان عزیز، که خداوند تاج افتخار شغل انبیاى الهى را بر سر آنها قرار داده و طبق آیات و روایات فراوان امر به معروف و نهى از منکر، مسئولیت سنگینى برعهده دارند; آنها باید دانش آموزان خود را با ایمان، اخلاق پسندیده و با نماز پرورش دهند. در میان بسیارى از آیات و روایاتى که در این باره آمده، یک آیه و چند روایت را نقل مى کنیم: «(وَلْتَکُنْ مِّنْکُمْ أُمَّةٌ یَدْعُونَ إِلَى الْخَیْرِ وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنْ الْمُنْکَرِ وَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ); و باید از میان شما جمعى به نیکى دعوت کنند و امر به معروف و نهى از منکر نمایند و آنان اهل فلاح و رستگارى مى باشند».(1)
در آیه فوق دستور داده شده که در میان مسلمانان همواره باید امتى باشند که این دو وظیفه بزرگ اجتماعى را انجام دهند; مردم را به نیکى ها دعوت کنند، و از بدیها بازدارند. و در پایان آیه تصریح مى کند که فلاح و رستگارى تنها از این راه ممکن است.(2)