پرورش ایمان و اخلاق پسندیده در دوران کودکى، یکى از حقوق فرزندان، در آیین اسلامى است و در این باره روایات بسیارى وجود دارد.
حضرت سجاد(علیه السلام) درباره حقوق فرزندان فرموده است: «و انک مسئول عماولیته به من حسن الادب و الدلاله على ربه; پدر در حکومتى که به فرزند دارد مسئول است، که طفل خود را با ادب و بااخلاق پسندیده پرورش دهد».(1)
قال رسول الله(صلى الله علیه وآله): «حق الولد على والده اذ کان ذکراً ان یستفرده امه و یستحسن اسمه و یعلمه کتاب الله و یطهره; رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) در حدیثى، حقوق پسرها و دخترها را به پدران خود شرح داده و در ضمن فرموده است: از حقوقى که پسر به پدر خود دارد این است، که مادر وى را احترام کند و براى کودک نام خوب انتخاب نماید، به کودک قرآن بیاموزد و او را به پاکى و پاکدلى پرورش دهد».(2)
عن النبى(صلى الله علیه وآله): «ان المعلم اذا قال للصبى بسم الله کتب الله له و للصبى و لوالدیه براءه من النار; وقتى معلم به کودک نام خدا را بیاموزد، خداوند معلم ، کودک و پدر و مادر طفل را از عذاب مصون مى دارد».
امام حسن عسکرى(علیه السلام): «فیقولان یا ربنا انا لنا هذه و لم تبلغها اعمالنا؟ فیقال هذه بتعلیمکما ولد کما القرآن و تبصیر کما ایاه و بدین الاسلام; امام حسن عسکرى(علیه السلام)فرمود: (خداوند به پدر و مادر پاداش بزرگى عنایت مى فرماید، پس پدر و مادر مى گویند: اى پروردگار ما! از کجا این همه پاداش به ما مى دهى و ما عملى که سزاوار این پاداش باشد نداریم. در جواب به آنها گفته مى شود: این همه عنایت و نعمت، پاداش شماست که به فرزند خود، قرآن آموختید و او را در آیین اسلام بصیر و بینا تربیت نمودید».(3)

(1). همان مدرک، ص 186.
(2). همان مدرک، ص 186.
(3). کتاب کودک فلسفى، ج 2، ص 187.