یکى از علماى بزرگ شیعه مرحوم کفعمى مى گوید: «اگر شما لباس خود را به دست بچه اى بسپارید و براى وضو بروید، وقتى بازگشتید خواستید لباس را بپوشید آن بچه بگوید: یک عقرب در آستین شماست، بلافاصله آن لباس را به زمین مى افکنید که مبادا این بچه راست بگوید. حال گفتار تمام انبیاى الهى که گفته اند انسان بعد از مرگ زنده مى شود و نسبت به اعمال خود در این جهان عقاب یا پاداش به آنها داده مى شود به اندازه گفته یک بچه ارزش ندارد که مردم بروند، تحقیق کنند که اگر این حرفها راست است خود را از عذاب نجات دهند. انسانى که براى امور زندگى چند روزه دنیا این قدر حساسیّت نشان مى دهد، چه طور مى تواند در مورد یک موضوع به این بزرگى بى تفاوت باشد؟