ارزش وفضيلت زراعت
1. در حديث است كه علىّ بن ابى حمزه مى‌گويد: حضرت کاظم عليه السلام را ديدم كه در زمين (كشاورزى) خود كار مى‌كرد وپاهايش در عرق فرو رفته بود. عرض كردم: فدايت شوم خدمتكاران كجا رفته‌اند كه خودتان چنين فعّاليّت مى‌كنيد؟ فرمود: «كسى كه بهتر از من وپدرم بوده با بيل در زمين كار كرده است». سپس فرمود: «حضرت رسول صلى الله عليه و آله وحضرت على عليه السلام وتمام پدران من با دست خود روى زمين كار كرده‌اند واين كار پيامبران وجانشينان آنان وصالحان است».[1]
2. در احاديث معتبر آمده است كه: «حضرت على عليه السلام با بيل روى زمين كار مى‌كرد ومزارع را آباد مى‌ساخت وآن حضرت از زحمت بازو، هزار برده را خريد وآزاد كرد».[2]
3. در حديثى معتبر مى‌خوانيم كه امام صادق عليه السلام فرمود: «خداوند متعال
شغل زراعت را براى پيامبرانش اختيار كرد، تا از بارش باران كراهت نداشته باشند».[3]
4. در روايتى ديگر فرمود: «خداوند روزى پيامبران را در زراعت وشير حيوانات قرار داد، تا از بارش باران آسمان كراهت نداشته باشند».[4]
5. در حديثى معتبر مى‌خوانيم كه امام زين‌العابدين عليه السلام فرمود: «بهترين كارها زراعت است كه انسان‌هاى خوب وبد از آن مى‌خورند؛ آنچه شخص نيكوكار مى‌خورد براى تو استغفار مى‌كند وآنچه را فاسق مى‌خورد او را نفرين مى‌كند. وحيوانات ومرغان نيز از آن بهره مى‌گيرند».[5]
6. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «زراعت كنيد ودرخت بنشانيد. به خدا قسم، مردم كارى حلال‌تر وپاكيزه‌تر از آن نمى‌كنند. به خدا سوگند كه پس از خروج دجّال نيز زراعت ودرختكارى خواهيد كرد».[6]
7. در حديثى ديگر فرمود: «زراعت كردن كيمياى بزرگ است».[7]
8. نيز در روايتى فرمود: «زارعان گنج‌هاى مردم هستند، زراعت مى‌كنند وخداوند روزى نيكوى پاكيزه كرامت مى‌كند ودر قيامت جايگاه آنها از ساير مردم نيكوتر ومنزلتشان از ديگران نزديك‌تر است ودر آن روز آنها را مبارك مى‌نامند».[8]
9. در حديث است كه امام صادق عليه السلام بر گروهى از زارعان عبور كرد كه زمين را شخم مى‌زدند. به آنها فرمود: «زراعت كنيد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: خداوند همان‌گونه كه با باران زراعت را مى‌روياند، با باد هم مى‌روياند».[9] (بادهايى كه
حامل بخار آب هستند).
فضيلت درختكارى
1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «شش ويژگى است كه انسان مؤمن پس از مرگ هم از آن سود مى‌برد: فرزند نيكوكار كه براى او استغفار كند، قرآنى كه از او بماند وتلاوت شود، چاهى كه باقى بماند، درختى كه بكارد، آبى كه جارى سازد، سنّت نيكى كه در ميان مردم بگذارد ومردم پس از وى به آن عمل كنند».[10]
2. در حديث است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله هسته خرما را با آب دهان مباركش مرطوب مى‌كرد وآن را در زمين فرو مى‌برد وهمان لحظه سبز مى‌شد.[11]
3. در روايتى معتبر مى‌خوانيم كه كسى به حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام رسيد، ديد آن حضرت مقدار زيادى هسته خرما بر دوش گرفته ومى‌برد. پرسيد: اينها چيست؟ فرمود: «إن شاء الله صد هزار درخت خرما است». سپس آنها را كاشت وحتّى يكى از آنها خطا نرفت (وهمه آنها بارور شد).[12]
باغ وباغدارى
1. در روايتى معتبر مى‌خوانيم كه ابى‌عمرو مى‌گويد حضرت صادق عليه السلام را كه لباسى گشاد پوشيده بود وبيلى در دست داشت ودر باغ خود كار مى‌كرد وعرق از پشت مباركش مى‌ريخت، ديدم. عرض كردم: فدايت شوم اجازه بده من كارها را انجام دهم. فرمود: «دوست دارم انسان براى طلب روزى در زير آفتاب
عرق بريزد».[13]
2. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هيچ‌يك از اموالى كه پس از مرگ انسان باقى مى‌ماند دشوارتر از طلا نيست». راوى پرسيد: چه كند؟ فرمود : «باغ وخانه بخرد».[14]
3. در حديثى ديگر فرمود: «در تورات نوشته شده است كه هر كس زمين يا آب بفروشد ودر مقابل آن زمين وآب ديگر نخرد، ارزش كار او باطل واز آن سودى نخواهد برد».[15]

[1] . كافى، ج 5، ص 75، ح 10؛ كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 98، ح 380.
[2] . كافى، ج 5، ص 74، ح 2.
[3] . همان، ص 260، ح 1.
[4] . همان، ح 2.
[5] . همان، ح 5.
[6] . همان، ح 3.
[7] . همان، ص 261، ذيل حديث 6.
[8] . كافى، ج 5، ص 261، ح 7.
[9] . همان، ص 262، ح 1.
[10] . خصال، ج 1، ص 288، ح 7؛ بحارالأنوار، ج 6، ص 293، ح 2.
[11] . كافى، ج 5، ص 74، ح 2.
[12] . همان، ح 6.
[13] . كافى، ج 5، ص 76، ح 13.
[14] . كافى، ج 5، ص 91، باب شراء العقارات وبيعها، ح 2؛ كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 3، ص 104، ح 429.
[15] . كافى، ج 5، ص 91، ح 3؛ تهذيب، ج 6، ص 446، ح 276.