فضيلت وفلسفه وضو گرفتن قبل از خواب
1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هركس با وضو به رختخواب برود، رختخواب براى او حكم مسجد را دارد. واگر در ميان رختخواب به ياد آورد كه وضو ندارد، بر روانداز تيمّم كند كه اگر با وضو يا تيمّم بخوابد، تا زمانى كه به ياد خداست گويى نماز مى‌خوانَد».[1]
2. از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هيچ مسلمانى (بدون ضرورت) در حال جنابت وهمچنين بدون وضو نخوابد. واگر آب براى غسل ووضو نيابد تيمّم كند زيرا روح مؤمن را به هنگام خواب به آسمان مى‌برند وخداوند آن را قبول كرده، بر آن بركت مى‌فرستد؛ پس اگر اجلش رسيده باشد او را در گنجينه‌اى از رحمت خود مى‌سپارد واگر وقت آن نرسيده باشد با امينان خود از ملائكه به بدن او بازمى‌گرداند».[2]
شب‌زنده‌دارى سالانه
در حديثى معتبر آمده است كه روزى حضرت رسول صلى الله عليه و آله به اصحاب ويارانش فرمود: «كدام‌يك از شما تمام سال را روزه مى‌گيرد؟» سلمان گفت: من.
فرمود: «كدام‌يك از شما (تمام) شب را احيا مى‌دارد؟» سلمان پاسخ داد: من.
فرمود: «كدام‌يك از شما هر روز ختم قرآن مى‌كند؟» سلمان گفت: من.
پس عمر از پاسخ‌هاى پى در پى سلمان به خشم آمد ورو به پيامبر صلى الله عليه و آله گفت : اين مردى است از فارس، مى‌خواهد بر ما كه از قريش هستيم فخر بفروشد ودروغ مى‌گويد. در اكثر روزها روزه نيست، بيشتر شب را در خواب وقسمت
زيادى از روز را خاموش است.
حضرت فرمود: «سلمان مانند لقمان حكيم است، (سخنان او بى‌حكمت نيست) از او سؤال كن تا جوابت دهد.
عمر پرسيد، سلمان فرمود: امّا در مورد روزه تمام سال، من هر ماه سه روز روزه مى‌گيرم وچون خداوند هر حسنه‌اى را به ده برابر پاداش مى‌دهد، اين كار برابر با روزه تمام سال مى‌شود. علاوه بر اينكه ماه شعبان را روزه گرفته، آن را با ماه مبارك رمضان پيوند مى‌كنم. و امّا در مورد بيدارى شب، هر شب با وضو مى‌خوابم واز حضرت رسول صلى الله عليه و آله شنيدم كه فرمود: «هر كس با وضو بخوابد، گويى تمام شب را به عبادت احيا كرده باشد. وامّا در مورد ختم قرآن، هر روز سه مرتبه سوره (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَد) را مى‌خوانم، واز رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه به حضرت اميرالمؤمنينعليه السلام فرمود: «اى على، مثَل تو در ميان امّت من، مثَل سوره (قُلْ هُوَ الله)است. هر كس سوره (قُلْ هُوَ الله) را يك بار بخواند، چنان است كه يك‌سوم قرآن را خوانده است وهر كه دو بار بخواند، چنان است كه دوسوم قرآن را خوانده وهر كه سه بار بخواند، گويى قرآن را ختم كرده است؛ پس هر كس تو را به زبان دوست دارد يك‌سوم ايمان در او كامل شده است وهر كس تو را به زبان ودل دوست دارد، دوسوم ايمان در او كامل شده است وهر كه تو را به زبان ودل دوست دارد وبا دست خود تو را يارى كند تمام ايمان در او كامل شده است. اى على، به حقّ خداوندى كه مرا به راستى به سوى مردم فرستاده است سوگند، كه اگر تو را اهل زمين دوست مى‌داشتند چنانكه اهل آسمان تو را دوست مى‌دارند، خداوند هيچ‌كس را به آتش جهنّم عذاب نمى‌كرد».
پس (از سخنان سلمان) عمر ساكت شد كه گويا سنگى بر دهانش گذاشتند.[3]

[1] . محاسن، ص 47، ح 64.
[2] . خصال، ج 2، ص 402؛ بحارالأنوار، ج 10، ص 91.
[3] . معانى الأخبار، ص 234؛ امالى صدوق، ص 33، ح 5.