اوقات مناسب ونامناسب
1. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «يك مرتبه دارو كشيدن در
تابستان، ده برابر انجام دادن اين كار در زمستان فضيلت دارد».[
1]
2. از حضرت على عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «روز چهارشنبه از داروى نظافت
استفاده نكنيد كه روز نحس مستمر است[
2] ؛ جهنّم در روز چهارشنبه
آفريده شده است».[
3]
3. در حديثى معتبر مىخوانيم كه به امام صادق عليه السلام عرض شد: مردم مىگويند
استفاده از داروى نظافت در روز جمعه مكروه است. حضرت فرمود: «اين سخن صحيح نيست؛ چه
چيز پاككنندهتر از داروى نظافت در روز جمعه است؟!».[
4]
دارو كشيدن در حال
جنابت ونشسته
1. در حديث است كه على بن يقطين در ضمنِ نامهاى كه خدمت امام کاظم عليه السلام
نوشت مىخواست بپرسد آيا مىتوان در حال جنابت از داروى نظافت استفاده كرد، ولى
فراموش كرد. حضرت در جواب نامهاش پاسخ اين پرسش نانوشته را چنين نگاشتند: «اشكالى
ندارد. نوره باعث پاكيزگى بيشتر انسان
جنب است».[
5]
2. نيز در حديث است كه امام صادق عليه السلام در پاسخ اين پرسش فرمود: «اشكالى
ندارد».[
6]
3. از امام صادق عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «كسى كه در وقت دارو كشيدن
بنشيند، بيم آن مىرود كه به بيمارى فتق[
7] مبتلا شود».[
8]
روش برطرف كردن بوى ناپسند دارو
1. در حديث است كه از امام صادق عليه السلام پرسيدند: آيا مىتوان بعد از دارو
كشيدن مقدارى آرد با روغن زيتون مخلوط كرد وبر آن محل ماليد تا بوى دارو برطرف شود؟
حضرت فرمود: «اشكالى ندارد».[
9]
2. در روايتى آمده است كه امام کاظم عليه السلام چنين مىكرد.[
10]
3. نيز در حديثى مىخوانيم كه از امام صادق عليه السلام پرسيدند: آيا مىتوان بعد
از دارو كشيدن مقدارى آرد بر آن محل ماليد؟ فرمود: «اشكالى ندارد». راوى گفت :
مردم مىگويند اين كار اسراف است. حضرت فرمود: «چيزى كه بدن را اصلاح كند وفايدهاى
براى جسم داشته باشد اسراف نيست، لذا بسيار اتّفاق مىافتد كه سفارش مىكنم مقدارى
آرد پختهشده را با روغن زيتون مخلوط كنند وبر بدنم مىمالم؛ اسراف در جايى است كه
مالى تلف شود وبه بدن ضرر برساند».[
11]
[1] . كافى، ج 6، ص 506، ح 12.
[2] . اشاره به آيه 19 سوره قمر دارد.
[3] . خصال، ج 2، ص 434، ح 9؛ بحارالأنوار، ج 76، ص 88، ح 2.
[4] . كافى، ج 6، ص 506، ح 10.
[5] . تهذيب، ج 1، ص 399، ح 1164.
[6] . كافى، ج 3، ص 51، ح 12؛ الإستبصار، ج 1، ص 116، ح 391.
[7] . «فتق» نوعى بيمارى است كه بر اثر پاره شدن پرده صفاق وريختن پيه شكم يا بعضى از امعا به پايين توليدمىشود (فرهنگ عميد).
[8] . كتاب من لا يحضره الفقيه، ج 1، ص 67، ح 257؛ مكارم الأخلاق، ص 62.
[9] . كافى، ج 6، ص 499، ح 12.
[10] . همان، ح 13.
[11] . كافى، ج 6، ص 499، ح 14.