(مقدّمه:) در روايات اسلامى اقسام خضاب كردن و آثار آن بيان شده و بر رنگ‌هاى نيلى، قرمز، مشكى و خصوص حنا بيشتر تأكيد شده است، و به برخى از آثار خضاب در ضمن رواياتى كه خواهد آمد اشاره شده است.
1. در حديثى معتبر و صحيح از امام صادق عليه السلام نقل شده است كه فرمود: «رنگ كردن به وَسمَه[1]  براى سالخوردگان اشكال ندارد».[2]
2. در چند روايت معتبر آمده است كه به هنگام شهادت امام حسين علیه السلام، آثار خضاب به وسمه در محاسن آن حضرت آشكار بود.[3]
3. در روايتى معتبر و صحيح آمده است كه امام باقر عليه السلام با حنا خضاب مى‌كرد؛ خضاب به رنگ سرخ.[4]
4. از امام باقر عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «خضاب به حنا بوهاى بد را از بين مى‌بَرد و بر آبرو مى‌افزايد و دهان را خوشبو مى‌سازد و فرزند را نيكو مى‌كند».[5]
5. از امام موسى كاظم عليه السلام روايت شده است كه فرمود: «هر زنى كه حيض نمى‌شود، سرش را به حنا خضاب كند كه حيضش بر خواهد گشت».[6]
6. در حديث آمده است كه امام حسين عليه السلام و امام باقر عليه السلام با تركيبى از حنا و وسمه خضاب مى‌كردند.[7]
7. از رسول خدا صلی الله عليه و آله روايت شده است كه فرمود: «بهترين رنگ‌ها نزد خداوند، مشكى است».[8]
8. امام صادق عليه السلام از رسول اكرم صلی الله عليه و آله روايت كرده است كه آن حضرت به زنان اجازه داد موهاى سرشان را با رنگ مشكى رنگ كنند.[9]
شايان ذكر است كه ميان علما مشهور اين است كه رنگ كردن در حال عادت ماهيانه[10]  و جنابت[11]  كراهت دارد، همان‌گونه كه در حال خضاب كردن، جنب شدن مكروه است.[12]  البتّه از برخى روايات معتبر استفاده مى‌شود هرگاه حنا اثر خود را گذاشت، كراهت جنابت برطرف مى‌گردد.[13]

[1] . «وَسْمَه»، برگ نيل يا رنگى شبيه نيل است كه زنان در آب خيسانده وبه ابروانشان مى‌كشند. فرهنگ عميد
[2] . كافى، ج 6، ص 482، ح 2.
[3] . همان، ص 483، ح 5 و6.
[4] . همان، ص 481، ح 10.
[5] . كافى، ج 6، ص 484، ح 5؛ مكارم الأخلاق، ص 78.
[6] . كافى، ج 6، ص 484، ح 6.
[7] . همان، ص 481، ح 9.
[8] . ثواب الأعمال، ص 37، ح 2.
[9] . مكارم الأخلاق، ص 82.
[10] . مهذّب الاحكام فى بيان الحلال والحرام، ج 3، ص 262.
[11] . جواهر الكلام، ج 3، ص 77.
[12] . همان، ص 78.
[13] . وسائل الشيعه، ج 1، ابواب الجنابة، باب 22، ح 4.