هرچند از قبل با اين كتاب نفيس آشنايى داشتم، امّا هر چه مطالعاتم درباره آن بيشتر شد و كار تحقيق و بررسى روايات كتاب جلوتر مى‌رفت، اهمّيّت و ارزش مطالب كتاب و مقام علمى نويسنده عاليقدر آن بر من روشن‌تر مى‌شد.
با مطالعه اين كتاب انسان درمى‌يابد كه در هر موضوعى به‌طور جامع سخن رفته است و اين دليل بر احاطه وسيع علّامه مجلسى بر روايات ائمّه اهل بيت علیهما السلام است.
موضوع اين كتاب چندان ارزشمند و كاربردى است كه بر همه خانواده‌ها لازم و ضرورى است اين كتاب را در كنار قرآن مجيد، نهج البلاغه، مفاتيح الجنان و رساله توضيح المسائل قرار دهند و هر از چندى از آن بهره ببرند.
در اهمّيّت اين كتاب همين بس است كه علّامه بحرالعلوم؛[3]  گفته :
اى كاش ثواب تمام تأليفات من در ديوان علّامه مجلسى نوشته شود و در برابر آن، ثواب يكى از كتاب‌هاى فارسى او (مانند همين كتاب حلية المتّقين) كه ترجمه احاديث ائمّه اهل بيت علیهما السلام است و در دسترس همگان قرار دارد، در نامه عمل من نوشته شود.[4]
از سوى ديگر با توجّه به گذشت 352 سال از تأليف اين كتاب گرانسنگ و تغيير و تحوّلات فراوانى كه از جهات مختلف در زندگى بشر ايجاد شده است نياز به بازنگرى در كتاب مزبور احساس مى‌شد.
نكته ديگر اينكه جلسات استفتاءِ مرجع عاليقدر حضرت آية‌الله العظمى مكارم شيرازى ـ مدّظلّه ـ كه اين حقير توفيق شركت در آن را دارم، تنها پاسخگوى پرسش‌هاى فقهى نيست، بلكه به شبهه‌هايى كه براى پرسشگران در مسائل مختلف به وجود مى‌آيد در اين جلسات پاسخ داده مى‌شود.
افزون بر اين، اگر احساس شود شبهه يا مشكلى فراگير شده است، اقدام عملى وسيع نظير تأليف كتاب يا كتاب‌ها در آن زمينه، نامه‌نگارى با مسؤولين ذى‌ربط، طرح آن مسائل و راهكارهاى آن در سخنرانى‌ها و خطابه‌ها و دادن بيانيه و رهنمود به رسانه‌ها و جز آن انجام مى‌شود.
در اين ميان برخى احاديث كتاب ارزشمند حلية المتّقين براى بعضى از مردم سؤال‌ برانگيز بود و نامه‌هاى مختلفى در مورد آن به جلسه استفتاءِ معظّم‌له مى‌رسيد و ايشان پاسخ مى‌دادند تا اينكه در يكى از جلسات، حضرت استاد فرمودند: «اى كاش كتاب حلية المتّقين بازنگرى مى‌شد». بنده براى اين كار اعلام آمادگى كردم و پس از موافقت استاد، با توكّل بر خداوند متعال و استعانت از ذات پاكش در تاريخ 3/12/1382 كار را شروع كردم و در تاريخ 30/12/1388 به پايان رسيد، سپس تمام كتاب را با اصلاحات انجام شده به نظر استاد رساندم و راهنمايى‌ها و ارشادات معظّم‌له را به كار بستم، آن‌گاه كتاب را براى ويرايش فنّى به دست ويراستار محترم جناب حجّة‌الاسلام احمد على‌بابائى سپردم و ايشان افزون بر ويرايش متن، برخى ترجمه‌ها را با متن روايت تطبيق و آن را اصلاح كردند و اكنون اين كتاب با مزاياى ذيل در اختيار خوانندگان قرار مى‌گيرد.

[1] . مهدى بن المرتضى بن محمّد الحسينى البروجردى، معروف به علّامه بحرالعلوم، در يكى از شب‌هاىجمعه ماه شوّال سال 1155 ه . ق در كربلاى معلّى ديده به جهان گشود ودر سال 1212 در نجف اشرفرخت از جهان بربست ودر جوار شيخ طوسى؛ آرام گرفت. از جمله كتاب‌هاى وى مى‌توان به دوره سهجلدى مصابيح در فقه، فوائد رجاليه، الفوائد فى الاصول اشاره كرد. شرح بيشتر را در اعيان الشّيعه، (ج 10،ص 158 به بعد) مطالعه فرماييد.
[2] . فوائد الرضويّه، ج 2، ص 669.