4. دعاى توسّل به چهارده معصوم(علیهم السلام):
مقصود از «توسّل» در این جا، وسیله قرار دادن انسانهاى شایسته و صالح، در پیشگاه خدا و طلب چیزى از خدا به خاطر آنان است که مورد سفارش قرآن و روایات اسلامى قرار گرفته است (بخشنده نعمتها خداست و آن بزرگواران در پیشگاه او شفاعت مى کنند). قرآن کریم مى فرماید: «(یا أیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ وَ ابْتَغُوا إلَیْهِ الْوَسیلَةَ); اى کسانى که ایمان آورده اید، پرهیزکارى پیشه کنید و وسیله اى براى تقرّب به خدا انتخاب نمایید».(1) البتّه وسیله تقرّب به خدا، امور گوناگونى است ـ همان گونه که در روایات تصریح شده است ـ که از جمله آنها، شفاعت پیامبران و امامان و بندگان صالح نزد خداوند مى باشد. قرآن کریم به طور روشن به رسول خدا(صلى الله علیه وآله)مى گوید: «اگر گنه کاران به محضرت آیند و از خدا طلب آمرزش نمایند و تو نیز براى آنها طلب عفو کنى، مشمول رحمت و عفو خدا خواهند شد».(2) در روایات فراوانى از طریق شیعه و سنّى، مسأله توسّل
به پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)و اهل بیت(علیهم السلام)مطرح شده و مورد سفارش قرار گرفته است و آنها که منکر توسّل هستند به خاطر کمى اطّلاعات و یا بى اطّلاعى آنها از آیات قرآن و روایات اسلامى است.(3) مرحوم «علاّمه مجلسى» فرموده است که در برخى از کتابهاى معتبر آمده است که جناب «شیخ صدوق» این دعاى توسّل را از ائمّه(علیهم السلام)روایت کرده و گفته است: «این دعا را براى هر حاجتى که خواندم به زودى به اجابت رسید».(4)
 
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
«اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ وَاَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ، مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، یا اَبَا الْقاسِمِ یا رَسُولَ اللهِ، یا اِمامَ الرَّحْمَةِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللهِ، یا اَبَا الْحَسَنِ یا اَمیرَالْمُؤْمِنینَ، یا عَلِىَّ بْنَ اَبیطالِب، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَاللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا فاطِمَةُ الزَّهْرآءُ یا بِنْتَ مُحَمَّد، یا قُرَّةَ عَیْنِ الرَّسُولِ، یا سَیِّدَتَنا وَمَوْلاتَنا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکِ اِلَى اللهِ، وَقَدَّمْناکِ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهَةً عِنْدَاللهِ، اِشْفَعى لَنا عِنْدَاللهِ، یا اَبا مُحَمَّد یا حَسَنَ بْنَ عَلِىٍّ، اَیُّهَا الْمُجْتَبى یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَاللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا اَباعَبْدِاللهِ یاحُسَیْنَ بْنَ عَلِىٍّ، اَیُّهَا الشَّهیدُ یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَاللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا اَبَاالْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ الْحُسَیْنِ، یا زَیْنَ الْعابِدینَ یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَاللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا اَبا جَعْفَر یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ، اَیُّهَا الْباقِرُ یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَاللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا اَبا عَبْدِ اللهِ یا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّد، اَیُّهَا الصّادِقُ یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّاتَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا اَبَا الْحَسَنِ یا مُوسَى بْنَ جَعْفَر، اَیُّهَا الْکاظِمُ یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَاللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا اَبَاالْحَسَنِ یا عَلِىَّ بْنَ مُوسى، اَیُّهَا الرِّضا یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللهِ، یا اَبا جَعْفَر یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ، اَیُّهَا التَّقِىُّ الْجَوادُ یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا،اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَ قَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَاللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا اَبَا الْحَسَنِ یاعَلِىَّ بْنَ مُحَمَّد، اَیُّهَا الْهادِى النَّقِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا،اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَاللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا اَبا مُحَمَّد یا حَسَنَ بْنَ عَلِىٍّ، اَیُّهَا الزَّکِىُّ الْعَسْکَرِىُّ یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللهِ، یا وَصِىَّ الْحَسَنِ وَالْخَلَفَ الْحُجَّةَ، اَیُّهَا الْقآئِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِىُّ، یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ، یا حُجَّةَ اللهِ عَلى خَلْقِهِ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا، اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللهِ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا، یا وَجیهاً عِنْدَ اللهِ، اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللهِ» سپس حاجت خود را بخواهد که ان شاءالله برآورده مى شود.
در روایت دیگرى(5) آمده است که بعد از این بگوید:
«یاسادَتى وَمَوالِىَّ،اِنّى تَوَجَّهْتُ بِکُمْ اَئِمَّتىوَعُدَّتى لِیَوْمِ فَقْرى وَحاجَتى اِلَى اللهِ، وَ تَوَسَّلْتُ بِکُمْ اِلَى اللهِ، وَ اسْتَشْفَعْتُ بِکُمْ اِلَى اللهِ، فَاشْفَعُوا لى عِنْدَاللهِ، وَاسْتَنْقِذُونى مِنْ ذُنُوبى عِنْدَاللهِ، فَاِنَّکُمْ وَسیلَتى اِلَى اللهِ، وَبِحُبِّکُمْ وَبِقُرْبِکُمْ اَرْجُو نَجاةً مِنَ اللهِ، فَکُونُوا عِنْدَاللهِ رَجآئى، یا سادَتى یا اَوْلِیآءَاللهِ، صَلَّى اللهُ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ، وَلَعَنَ اللهُ اَعْدآءَ اللهِ ظالِمیهِمْ مِنَ الاَْوَّلینَ وَالاْخِرینَ، امینَ رَبَّ الْعالَمینَ».

(1). سوره مائده، آیه 35.
(2). سوره نساء، آیه 64.
(3). براى آگاهى بیشتر در این زمینه، به تفسیر نمونه، ج 4، ص 363 به بعد (ذیل آیه 35 سوره مائده) و ج 12 ص 166 و دیگر کتب مراجعه شود.
(4). بحارالانوار، ج 99، ص 247.
(5). بحارالانوار، ج 99، ص 349، ح 9.