1. حرم اهل البیت(علیهم السلام)
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «اِنَّ لِلّهِ حَرَماً وَهُوَ مَکَّةَ، وَاِنَّ لِلرَّسُولِ حَرَماً وَهُوَ الْمَدینَةُ، وَاِنَّ لاَِمیرِالْمُؤْمِنینَ حَرَماً وَهُوَ الْکُوفَةُ، وَاِنَّ لَنا حَرَماً وَهُوَ بَلْدَةُ قُمْ، وَسَتُدْفَنُ فیها اِمْرَأَةٌ مِنْ اَوْلادى تُسَمّى فاطِمَةُ، فَمَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ. قالَ الرّاوى: وَکانَ هذا الْکَلامُ مِنْهُ قَبْلَ اَنْ یُولَدَ الْکاظِمُ(علیه السلام);
خداوند حرمى دارد که مکّه است، و براى پیامبر(صلى الله علیه وآله) هم حرمى است وآن مدینه است. و حرم امیرالمؤمنین(علیه السلام) کوفه است. و حرم ما اهل البیت شهر قم است. و بزودى در قم، زنى از فرزندان من به نام فاطمه دفن مى شود که هر کس مرقد او را
زیارت کند بهشت بر وى واجب مى گردد. راوى گوید: امام صادق(علیه السلام) این سخن را قبل از تولّد امام کاظم(علیه السلام) پدر بزرگوار حضرت فاطمه معصومه(علیها السلام) بیان کرد».(1)
 
2. مدفن شفیعه شیعیان
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «تُقْبَضُ فیها اِمْرَأَةٌ مِنْ وُلْدى اِسْمُها فاطِمَةُ بِنْتُ مُوسى، وَتَدْخُلُ بِشَفاعَتِها شیعَتى الْجَنَّةَ بِأَجْمَعِهِمْ; در شهر قم زنى از فرزندان من رحلت مى کند که نام او فاطمه دختر موسى بن جعفر(علیهما السلام) است، و تمام شیعیان من (که شایسته شفاعت باشند)باشفاعت این خانمواردبهشت مى شوند».(2)
 
3. زیارتى پر ارزش!
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «اِنَّ زِیارَتَها تَعْدِلُ الْجَنَّةَ; بى شک (ثواب) زیارت مرقد حضرت معصومه(علیها السلام) برابر با بهشت».(3)
4. زیارت حضرت معصومه(علیها السلام) همسنگ زیارت امام رضا(علیه السلام)
امام رضا(علیه السلام) فرمودند: «مَنْ زارَ الْمَعْصُومَةَ بِقُمْ کَمَنْ زارَنى; هرکس حضرت معصومه(علیها السلام) را در قم زیارت کند گویا مرا زیارت کرده است».(4)
در روایت دیگرى از امام رضا(علیه السلام) مى خوانیم: «اَلا فَمَنْ زارَنى وَهُوَ عَلى غُسْل خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِه کَیَوْم وَلَدَتْهُ اُمُّهُ; آگاه باشید کسى که با غسل زیارت، مرا زیارت کند از گناهانش پاک مى شود، همانند روزى که از مادر متولّد شده است».(5)
 
5. مقام والاى علمى حضرت معصومه(علیها السلام)
در عصر امام کاظم(علیه السلام) جمعى از شیعیان وارد مدینه شدند تا خدمت آن حضرت رسیده و سؤالاتشان را از او بپرسند، امّا حضرت در سفر بود. به ناچار سؤالات را تحویل خانواده حضرت دادند تا در فرصتى دیگر پاسخ آن را بگیرند. به هنگام بازگشت
به وطن براى خداحافظى به خانه حضرت رفتند. حضرت فاطمه معصومه(علیها السلام) سؤالات را به همراه جوابهایش به آنها داد. شادمان به سمت وطن حرکت کردند. اتّفاقاً در مسیر بازگشت امام کاظم(علیه السلام) را ملاقات کرده، و داستان را براى آن حضرت بازگو نمودند. امام نوشته را گرفت و مطالعه کرد. پاسخ هاى حضرت معصومه(علیها السلام)همگى صحیح بود. امام سه بار فرمود: «فِداها اَبُوها; پدرش به فدایش باد» با توجّه به این که حضرت معصومه(علیها السلام) در آن زمان سن و سال زیادى نداشت، این مطلب نشانگر عظمت او از نظر علم و معرفت بود».(6)
 
6. زیارتى معادل بهشت
سعد بن سعد مى گوید: در مورد زیارت حرم فاطمه دختر امام موسى کاظم(علیه السلام) از امام رضا(علیه السلام) سؤال کردم. حضرت فرمود: «مَنْ زارَها فَلَهُ الْجَنَّةُ; کسى که آن حضرت را زیارت کند پاداشش بهشت است».(7)
7. ثواب زیارت حضرت معصومه(علیها السلام)
نویسنده کتاب کامل الزیارت به نقل از پدر و برادر بزرگوارش مطابق روایتى از امام جواد(علیه السلام) چنین نقل مى کند: «مَنْ زارَ عَمَّتى بِقُمْ فَلَهُ الْجَنَّةُ; هر کس (مرقد) عمّه ام (حضرت فاطمه معصومه(علیها السلام)) را در قم زیارت کند، بهشت از آن اوست».(8)
 
8. شهرهاى نمونه
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «اِنَّ اللّهَ اخْتارَ مِنْ جَمیعِ الْبِلادِ کُوفَةَ وَقُمْ وَتِفْلیسَ; خداوند ازمیان تمام شهرها، کوفه و قم و تفلیس(9) را برگزیده است».(10)
 
9. آشیانه آل محمّد
امام کاظم(علیه السلام) فرمود: «قُمْ عُشُّ آلِ مُحَمّد وَمَأْوى
شیعَتِهِمْ، وَلکِنْ سَیُهْلَکُ جَماعَةٌ مِنْ شَبابِهِمْ بِمَعْصِیَةِ آبائِهِمْ وَالاِْسْتِخْفافِ وَالسُّخْرِیَّةِ بِکُبَرائِهِمْ وَمَشایِخِهِمْ وَمَعَ ذلِکَ یَدْفَعُ اللّهُ عَنْهُمْ شَرَّ الاَْعادى وَکُلَّ سُوءِ; قم آشیانه آل محمد و پناهگاه شیعیان آنان است، ولى بزودى عدّه اى از جوانان آنها به خاطر نافرمانى از پدران و استخفاف و تمسخر بزرگان و مشایخشان مجازات مى شوند امّا در عین حال خداوند شر دشمنان و هرگونه شر و بدى را از آن شهر دفع مى کند».(11)
 
10. حجّت خدا بر همه دنیا
امام صادق(علیه السلام) فرمود: «اِنَّ اللهَ اِحْتَجَّ بِالْکُوفَةِ عَلى سائِرِ الْبِلادِ، وَبِالْمُؤْمِنینَ مِنْ اَهْلِها عَلى غَیْرِهِمْ مِنْ اَهْلِ الْبِلادِ، وَاحْتَجّ بِبَلْدَةِ قُمْ عَلى سایِرِ الْبِلادِ وَبِأَهْلِها عَلى جَمیعِ اَهْلِ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ مِنَ الْجِنِّ وَالاْنْسِ، وَلَمْ یَدَعِ اللهُ قُم وَاَهْلَه
مُسْتَضْعَفاً بَلْ وَفَّقَهُمْ وَاَیَّدَهُمْ ... وَسَیَأْتى زَمانٌ تَکُون بَلْدَةُ قُمْ وَاَهْلُها حُجَّةً عَلَى الْخَلائِقِ وَذلِکَ فى زَمانِ غیبَةِ
قائِمِنا(علیه السلام) اِلى ظُهُورِهِ، وَلَوْلا ذلِکَ لَساخَتِ الاَْرْضُ بِأَهْلِها، وَاِنَّ الْمَلائِکَةَ لَتَدْفَعُ الْبَلایا عَنْ قُمْ وَاَهْلِهِ، وَما قَصَدَهُ جَبّارٌ بِسُوء اِلاّ قَصَمَهُ قاصِمُ الْجَبّارینَ; خداوند کوفه را بر دیگر شهرها، و مؤمنین آن را بر مؤمنان سایر سرزمینها حجّت قرار داد. و شهر قم را بر سایر شهرها و مردم آن را بر همه اهالى شرق وغرب عالم، از جن وانس، حجّت قرارداد. خداوند شهر قم و مردم آن را مستضعف وناتوان رها نکرده، بلکه به آنان توفیق داده و آنها را تأیید کرده است. روزگارى خواهد آمد که شهر قم و مردمان آن بر دیگر مردمان حجت باشند. آن روزگار در زمان غیبت قائم ماست تا زمان ظهورش. اگر چنین نبود زمین، اهل خود را در کامش فرو مى برد. فرشتگان بلایا را از قم و مردم قم دور مى کنند. هیچ ستمگرى قصد بدى نسبت به آنان نکند، مگر آن که درهم شکننده ستمگران او را در هم شکند».(12)

(1) . بحارالانوار، ج 60، ص 216، ح 41 ; ج 48، ص 317.
(2) . بحارالانوار، ج 60، ص 228، ح 59 .
(3) . همان، ج 48، ص 317 .
(4) . ناسخ التواریخ، ج 3، ص 66 ; ریاحین الشریعة، ج 5، ص 35 .
(5) . بحارالانوار، ج 60، ص 231، ح 62 .
(6) . حضرت معصومه فاطمه دوم، ص 166 .
(7) . کامل الزیارات، ص 338، باب السادس والمأة، ح 1 ; بحارالانوار، ج 60، ص228، ح 60.
(8) . کامل الزیارات، ص 338، باب السادس والمأة، ح 2 .
(9) . تفلیس شهرى است در قفقاز کنونى که سابقاً جزء آذربایجان بزرگ محسوب مى شده است.
(10) . بحارالانوار، ج 60، ص 213، ح 25 .
(11) . بحارالانوار، ج60، ص 214، ح 31 .
(12) . بحارالانوار، ج 60، ص 213، ح 22 .