«یاران کشتى» اشاره به مؤمنانى است که همراه حضرت نوح(علیه السلام) سوار بر کشتى نجات شدند; که سوره عنکبوت به سرگذشت آنان اشاره نموده است. توجّه فرمایید:
«(وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحاً إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِیهِمْ أَلْفَ سَنَة إِلاَّ خَمْسِینَ عَاماً); و ما نوح را به سوى قومش فرستادیم; و او در میان آنان نهصد و پنجاه سال درنگ کرد».(1)
مدّت 950 سال، عمر حضرت نوح(علیه السلام) قبل از طوفان بود، امّا این که چند سال دیگر پس از طوفان عمر کرد؟ در قرآن مجید نیامده است; و در مجموع در مورد مقدار عمر آن حضرت اختلاف نظر وجود دارد.(2)
«(فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ); سرانجام طوفان (عظیم) آنان را فرا گرفت، در حالى که ستمکار بودند».(3)
آنها هم به خود ظلم کردند، هم به دیگر مردم که ایمان آورده بودند و هم به حضرت نوح(علیه السلام) که براى هدایتشان بسیار زحمت کشید. و سرانجامِ ظلم و ستم، فنا و نابودى است.
«(فَأَنجَیْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِینَةِ وَجَعَلْنَاهَا آیَةً لِّلْعَالَمِینَ); ما او و همراهانش را که بر کشتى سوار بودند رهایى بخشیدیم، و آن را آیتى براى جهانیان قرار دادیم!».(4)
همان گونه که عاقبت ظلم و ستم فنا و نابودى است، سرانجام ایمان و تقوا نجات و رهایى است، و لذا مؤمنان به حضرت نوح(علیه السلام) به همراه آن حضرت نجات یافتند.