خداوند متعال ادامه داستان اصحاب کهف را در آیه 21 چنین بیان مى کند:
«(وَکَذَلِکَ أَعْثَرْنَا عَلَیْهِمْ لِیَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لاَ رَیْبَ فِیهَا إِذْ یَتَنَازَعُونَ بَیْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَیْهِمْ بُنْیَاناً رَّبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِینَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیْهِمْ مَّسْجِداً); و این چنین مردم را از حال آنها آگاه کردیم; تا بدانند وعده خداوند (در مورد رستاخیز) حقّ است; و در قیام قیامت شکّى نیست; (و به یادآور) هنگامى را که (مردم) در میان خود درباره کار خویش نزاع داشتند، گروهى مى گفتند: «بنایى بر آنان بسازید (تا از نظرها پنهان شوند که) پروردگارشان از وضع آنها آگاه تر است.» ولى کسانى که از راز آنها آگاهى یافتند (و آن را دلیلى بر رستاخیز دیدند). گفتند: «ما عبادتگاهى در کنار (مدفن) آنها مى سازیم (تا خاطره آنها فراموش نشود)».
خداوند مى فرماید ما مردم را از کار اصحاب کهف آگاه ساختیم و چگونگى خوابشان را برایشان تشریح کردیم تا مردم به معاد و حیات پس از مرگ اعتقاد پیدا کنند.
خداوندى که قادر است انسان هایى را 309 سال در خواب عمیق فرو ببرد و سپس آنها را از خواب بیدار کند، او قادر بر زنده کردن مردگان پس از مرگشان نیز خواهد بود بنابراین، خواب اصحاب کهف، تصویرى از معاد و جهان پس از مرگ است.
پس از آن که ماجراى اصحاب کهف به پایان رسید و آنها به فرمان پروردگار در همان غار از دنیا رفته و دفن شدند، اختلافى در میان مردم رخ داد. یک طرف دعوا گروهى از یهودیان و طرف دیگر عدّه اى از مسیحیان بودند. یهودیان گفتند: داستان اصحاب کهف مربوط به قبل از ظهور حضرت مسیح و در زمان حاکمیّت آیین یهود بوده است. بنابراین، باید معبدى به نام یهود در کنار مدفن اصحاب کهف ساخته شود. مسیحیان گفتند: هر چند شروع داستان اصحاب کهف مربوط به قبل از ظهور حضرت مسیح است اما فاش شدن راز آنها در عصر ظهور حضرت مسیح رخ داده است بنابراین، باید در کنار مدفن آنان کلیسایى ساخته شود. این هم از لطف خداست که وقتى به کسى عزّت مى بخشد به گونه اى او را عزیز مى کند که همه ادیان و مذاهب او را منتسب به خود مى کنند به هر حال، با توجّه به این که پادشاه حاکم بر مردم آن زمان مسیحى بود. مسیحیان غلبه کردند و کلیسایى در آن جا ساخته شد.
وهابى هاى نادان و تندرو به شیعیان اشکال مى کنند که چرا شما بر مزار و قبور امامان و بزرگان دینتان گنبد و بارگاه مى سازید؟ ما از آنها مى پرسیم: اگر این کار اشکال دارد چرا بر مدفن اصحاب کهف، کلیسا و عبادتگاه ساخته شد؟ بنابراین، ساختن عبادتگاه در کنار قبور پیامبران، امامان، صالحان و اولیاء الله هیچ اشکالى ندارد. راستى اگر واقعاً ساختن گنبد و بارگاه بر قبور امامان و پیامبران شرک و بت پرستى است و بدین جهت گنبد و بارگاه امامان مظلوم بقیع را ویران کرده اید، چرا گنبد و بارگاه پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را خراب نمى کنید؟ آیا شرک و بت پرستى استثنا هم دارد؟ این سؤال را مکرّر از وهابى ها پرسیده ایم، امّا هیچ گاه جواب قانع کننده اى نداشته اند. بعضى از آنها که خیلى وقیح و بى شرمند مى گویند: هنور قدرت بر این کار پیدا نکرده ایم هر زمان قدرت پیدا کنیم آن را هم خراب خواهیم کرد!