1إِذَا السَّماءُ انْشَقَّتْ
2وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ
3وَ إِذَا الْاَرْضُ مُدَّتْ
4وَ أَلْقَتْ ما فِیها وَ تَخَلَّتْ
5وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ
6یا أَیُّهَا الْاِنْسانُ إِنَّکَ کادِحٌ إِلى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلاقِیهِ
7فَأَمّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ
8فَسَوْفَ یُحاسَبُ حِساباً یَسِیراً
9وَ یَنْقَلِبُ إِلى أَهْلِهِ مَسْرُوراً
ترجمه:
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
1 ـ آنگاه که آسمان شکافته شود.
2 ـ و تسلیم فرمان پروردگارش شود ـ و چنین باشد ـ
3 ـ و آنگاه که زمین گسترده شود.
4 ـ و آنچه در درون دارد بیرون افکنده و خالى شود.
5 ـ و تسلیم فرمان پروردگارش گردد ـ و شایسته است که چنین باشد ـ
6 ـ اى انسان! تو با تلاش و رنج به سوى پروردگارت مى روى و او را ملاقات خواهى کرد.
7 ـ پس کسى که نامه اعمالش به دست راستش داده شود.
8 ـ به زودى حساب آسانى براى او مى شود.
9 ـ و خوشحال به اهل و خانواده اش باز مى گردد.