18کَلاّ إِنَّ کِتابَ الْاَبْرارِ لَفِی عِلِّیِّینَ
19وَ ما أَدْراکَ ما عِلِّیُّونَ
20کِتابٌ مَرْقُومٌ
21یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ
22إِنَّ الْاَبْرارَ لَفِی نَعِیم
23عَلَى الْاَرائِکِ یَنْظُرُونَ
24تَعْرِفُ فِی وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ
25یُسْقَوْنَ مِنْ رَحِیق مَخْتُوم
26خِتامُهُ مِسْکٌ وَ فِی ذلِکَ فَلْیَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ
27وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنِیم
28عَیْناً یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ
ترجمه:
18 ـ چنان نیست، بلکه نامه اعمال نیکان در «علیّین» است.
19 ـ و تو چه مى دانى «علیّین» چیست؟!
20 ـ نامه اى است رقم خورده و سرنوشتى است قطعى.
21 ـ که مقربان شاهد آنند!
22 ـ مسلماً نیکان در انواع نعمت اند:
23 ـ بر تخت هاى زیباى بهشتى تکیه کرده و (به زیبائى هاى بهشت) مى نگرند.
24 ـ در چهره هایشان طراوت و نشاط نعمت را مى بینى و مى شناسى.
25 ـ آنها از شراب زلال دست نخورده اى سیراب مى شوند.
26 ـ مُهرى که بر آن نهاده شده از مُشک است; و در این (نعمت ها)مشتاقان باید بر یکدیگر پیشى گیرند.
27 ـ این شراب (طهور) آمیخته با «تسنیم» است.
28 ـ همان چشمه اى که مقربان از آن مى نوشند.