این سوره، در «مکّه» نازل شده و داراى 36 آیه است

محتواى سوره مطففین

در این که این سوره در «مکّه» نازل شده یا در «مدینه»؟ در میان مفسران گفتگو است.
شأن نزول آیات آغاز این سوره نشان مى دهد که درباره کم فروشان سخن مى گوید، و ناظر به افرادى است که در «مدینه» به این کار کثیف مشغول بودند.
ولى، لحن دیگر آیات این سوره شباهت زیادى با سوره هاى «مکّى» دارد که در آیاتى کوتاه و پر طنین از رستاخیز و حوادث قیامت خبر مى دهد.
مخصوصاً آیات اواخر این سوره که بیانگر استهزاى کفار نسبت به مسلمانان است، تناسب زیادى با محیط «مکّه» دارد که مؤمنان در اقلیت بودند و کفار در اکثریت قاطع.
و شاید به همین دلیل است که: بعضى، قسمتى از سوره را «مکّى» و قسمتى را «مدنى» مى دانند، اما روى هم رفته این سوره، به سوره هاى «مکّى» شبیه تر است.
به هر حال، بحث هاى این سوره بر پنج محور دور مى زند:
1 ـ هشدار و تهدید شدیدى نسبت به کم فروشان.
2 ـ اشاره به این مطلب که گناهان بزرگ از عدم ایمان راسخ به رستاخیز، سرچشمه مى گیرد.
3 ـ بخشى از سر نوشت «فجّار» در آن روز بزرگ.
4 ـ قسمتى از مواهب عظیم و نعمت هاى روح پرور نیکوکاران در بهشت.
5 ـ اشاره اى به استهزاى جاهلانه کافران، نسبت به مؤمنان، و معکوس شدن این کار در قیامت.

فضیلت تلاوت این سوره

در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ «الْمُطَفِّفِینَ» سَقاهُ اللّهُ مِنَ الرَّحِیقِ الْمَخْتُومِ یَوْمَ الْقِیامَةِ: «هر کس سوره مطففین را بخواند، خدا او را از شراب طهور زلال و خالص که دست احدى به آن نرسیده است در روز قیامت سیراب مى کند».(1)
و در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) آمده است: مَنْ قَرَأَ فِى فَرائِضِهِ «وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِیْنَ» أَعْطاهُ الأَمْنَ یَوْمَ الْقِیامَةِ مِنَ النّارِ، وَ لَمْ تَرَهُ، وَ لَمْ یَرَها...: «هر کس در نمازهاى فریضه خود سوره مطففین را بخواند، خداوند امنیت از عذاب دوزخ را در قیامت به او عطا مى کند، نه آتش دوزخ او را مى بیند و نه او آتش دوزخ را».(2)
پیدا است، این همه ثواب و فضیلت و برکت براى کسى است که خواندن آن را مقدمه اى براى عمل قرار دهد.

1 ـ «مجمع البیان»، جلد 10، صفحه 451.
2 ـ «ثواب الاعمال»، مطابق نقل «نور الثقلین»، جلد 5، صفحه 527.