33فَإِذا جاءَتِ الصَّاخَّةُ
34یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ
35وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ
36وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ
37لِکُلِّ امْرِئ مِنْهُمْ یَوْمَئِذ شَأْنٌ یُغْنِیهِ
38وُجُوهٌ یَوْمَئِذ مُسْفِرَةٌ
39ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ
40وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذ عَلَیْها غَبَرَةٌ
41تَرْهَقُها قَتَرَةٌ
42أُولئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
ترجمه:
33 ـ هنگامى که آن صداى مهیب بیاید.
34 ـ در آن روز انسان از برادر خود مى گریزد.
35 ـ و از مادر و پدرش.
36 ـ و زن و فرزندانش.
37 ـ در آن روز هر کدام از آنها وضعى دارد که او را کاملاً به خود مشغول مى سازد.
38 ـ چهره هائى در آن روز گشاده و نورانى است.
39 ـ خندان و مسرور است.
40 ـ و صورت هائى در آن روز غبارآلود است.
41 ـ و دود تاریکى آنها را پوشانده است.
42 ـ آنان همان کافران فاجرند!