این سوره، در «مکّه» نازل شده و داراى 40 آیه است


محتواى سوره قیامت

همان گونه که از نام سوره پیدا است مباحث آن بر محور مسائل مربوط به معاد و روز قیامت دور مى زند، جز چند آیه که درباره «قرآن مجید» و مکذبین به آن، سخن مى گوید، و اما بحث هائى که در مورد قیامت در این سوره آمده روى هم رفته در چهار محور است:
1 ـ مسائل مربوط به اشراط الساعة (حوادث عجیب و بسیار هول انگیزى که در پایان این جهان و آغاز قیامت روى مى دهد).
2 ـ مسائل مربوط به وضع حال نیکوکاران و بدکاران در آن روز.
3 ـ مسائل مربوط به لحظات پر اضطراب مرگ و انتقال از این جهان به جهان دیگر.
4 ـ بحث هاى مربوط به هدف آفرینش انسان، و رابطه آن با مسأله معاد.

فضیلت تلاوت این سوره

در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْقِیَامَةِ شَهِدْتُ أَنَا وَ جَبْرَئِیلُ لَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَنَّهُ کَانَ مُؤْمِناً بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ، وَ جَاءَ وَ وَجْهُهُ مُسْفِرٌ عَلى وُجُوهِ الْخَلائِقِ یَوْمَ الْقِیامَةِ:
«کسى که سوره قیامت را بخواند، من و جبرئیل براى او در روز قیامت گواهى مى دهیم که او ایمان به آن روز داشته، و در آن روز صورتش از صورت سایر مردم درخشنده تر است».(1)
و در حدیثى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: مَنْ أَدْمَنَ قِرائَةَ «لا أُقْسِمُ» وَ کانَ یَعْمَلُ بِها، بَعَثَهَا اللّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ مَعَهُ فِى قَبْرِهِ، فِى أَحْسَنِ صُورَة تُبَشِّرُهُ وَ تَضْحَکُ فِى وَجْهِهِ، حَتّى یَجُوزَ الصِّراطَ وَ الْمِیْزانَ:
«کسى که تداوم بر سوره «لا اقسم» (سوره قیامت) کند، و به آن عمل نماید، خداوند این سوره را در قیامت همراه او از قبرش با بهترین چهره برمى انگیزد، و پیوسته به او بشارت مى دهد و در صورتش مى خندد تا از صراط و میزان بگذرد».(2)
قابل توجه این که آنچه را از قرائن در فضیلت تلاوت سوره هاى قرآن، در موارد دیگر استفاده مى کردیم در اینجا صریحاً در متن روایت آمده است; زیرا مى فرماید: هر کسى بر آن مداومت کند «و به آن عمل نماید» بنابراین همه اینها مقدمه عمل کردن و به کار بستن مضمون آن است.

1و 2 ـ «مجمع البیان»، جلد 10، صفحه 393.