49فَما لَهُمْ عَنِ التَّذْکِرَةِ مُعْرِضِینَ
50کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ
51فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَة
52بَلْ یُرِیدُ کُلُّ امْرِئ مِنْهُمْ أَنْ یُؤْتى صُحُفاً مُنَشَّرَةً
53کَلاّ بَلْ لا یَخافُونَ الْآخِرَةَ
54کَلاّ إِنَّهُ تَذْکِرَةٌ
55فَمَنْ شاءَ ذَکَرَهُ
56وَ ما یَذْکُرُونَ إِلاّ أَنْ یَشاءَ اللّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ
ترجمه:
49 ـ چرا آنها از تذکر روى گردانند؟!
50 ـ گوئى گورخرانى رمیده اند.
51 ـ که از (مقابل) شیرى فرار کرده اند!
52 ـ بلکه هر کدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه اى براى او فرستاده شود!
53 ـ چنین نیست بلکه آنها از آخرت نمى ترسند.
54 ـ چنین نیست آن (قرآن) یک یادآورى است!
55 ـ هر کس بخواهد از آن پند مى گیرد.
56 ـ و هیچ کس پند نمى گیرد مگر این که خدا بخواهد; او اهل تقوا و اهل آمرزش است!