«رازدارى» نه تنها از صفات مؤمنان حقیقى است، که هر انسان با شخصیتى باید رازدار باشد، این معنى در مورد دوستان نزدیک و همسر اهمیت بیشترى دارد، در آیات فوق، خواندیم، چگونه خداوند بعضى از همسران پیامبر (صلى الله علیه وآله) را به خاطر ترک رازدارى، شدیداً ملامت و سرزنش مى کند.
على(علیه السلام) در حدیثى مى فرماید: جُمِعَ خَیْرُ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فِی کِتْمانِ السِّرِّ وَ مُصادَقَةِ الْأَخْیارِ، وَ جُمِعَ الشَّرُّ فِی الْإِذاعَةِ وَ مُؤاخاةِ الْأَشْرارِ:
«تمام خیر دنیا و آخرت در این دو چیز نهفته شده: کتمان سرّ و دوستى با نیکان و تمام شرّ در این دو چیز نهفته شده: افشاى اسرار و دوستى با اشرار».(1)
* * *