چرا وجوب صدقه قبل از نجوا کردن با پیامبر(صلى الله علیه وآله)،تشریع شد و بعد از مدت کوتاهى نسخ گردید؟
پاسخ این سؤال را به خوبى مى توان از قرائن موجود در آیه فوق و شأن نزول آن به دست آورد، هدف آزمایشى بود، براى افراد پر ادعائى که از این طریق اظهار علاقه خاصى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى کردند، معلوم شد این اظهار علاقه ها تنها در صورتى است که نجوا مجانى باشد، اما هنگامى که نیاز به بذل مقدارى مال داشت، خاموش شدند.
از این گذشته، این حکم براى همیشه در مسلمانان اثر گذارد، و نشان داد تا ضرورتى نباشد، نباید وقت گرانبهاى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و دیگر رهبران بزرگ اسلامى را با نجوا گرفت، و وسیله ناخشنودى مردم را فراهم ساخت، و در حقیقت کنترلى بود، براى نجواها در آینده.
بنابراین، حکم مزبور از آغاز جنبه موقتى داشته، و پس از آنکه هدف آن تأمین گردید، نسخ شد، زیرا ادامه آن نیز مشکلى ایجاد مى کرد، چرا که گاه مسائل ضرورى پیش مى آمد که لازم بود به طور خصوصى با پیامبر(صلى الله علیه وآله) در میان گذارده شود، چنانچه حکم صدقه باقى میماند اى بسا، این ضرورتها از دست مى رفت، و افراد یا جامعه اسلامى، زیان مى دیدند.
به طور کلى، در موارد نسخ، حکم همیشه از اول جنبه محدود و موقت داشته ، هر چند مردم از این معنى احیاناً آگاه نبوده و آن را همیشگى تصور مى کردند.

* * *