قابل توجه این که، سوره «قمر» با وحشت و اضطراب و هشدار به نزدیک شدن قیامت آغاز شده، و با آرامش مطلقى که براى مؤمنان راستین در جایگاه صدق، در نزد ملیک مقتدر بیان فرموده، پایان مى گیرد، و چنین است راه و رسم تربیت که، از اضطراب و وحشت شروع مى شود، و به آرامش کامل منتهى مى گردد، افکار پریشان را جمع مى کند، هوسهاى سرکش را رام مى نماید، خوف و اضطراب درونى را از عوامل فنا، نابودى و ضلال برطرف مى سازد، و در جوار ابدیت پروردگار، و در پیشگاه رحمت و قرب او، غرق آرامش، سکینه و اطمینان مى کند.
و به راستى توجه به این که خداوند مالک بى منازع و حاکم بى مانع در سرتاسر عالم هستى است، و توجه به این که او مقتدر است و قدرتش در همه چیز نافذ است، به انسان آرامش بى نظیرى مى بخشد.
بعضى از مفسران نقل کرده اند: این دو نام مقدس (ملیک و مقتدر) تأثیر عمیقى در اجابت دعا دارد، به طورى که یکى از روات نقل مى کند: من وارد مسجد شدم در حالى که گمان مى کردم صبح شده، ولى معلوم شد مقدار زیادى از شب باقى مانده، و احدى در مسجد غیر از من نبود، ناگهان حرکتى از پشت سرم شنیدم، ترسیدم، اما دیدم ناشناسى صدا مى زند: اى کسى که قلبت مملو از ترس است وحشت نکن و بگو: «أَللّهُمَّ إِنَّکَ مَلِیْکٌ مُقْتَدِرٌ، ما تَشاءُ مِنْ أَمْر یَکُونُ» سپس هر چه مى خواهى بخواه، او مى گوید من این دعاى کوتاه را خواندم و چیزى از خدا نخواستم مگر این که انجام شد.(1)
* * *
خداوندا! تو ملیک و مقتدرى، ما را چنان توفیقى مرحمت فرما که در سایه ایمان و عمل و تقوا در جایگاه صدق، در جوار قرب و رحمتت قرار گیریم!
پروردگارا! ما ایمان داریم روز رستاخیز، روزى است وحشتناک و براى گناهکاران تلخ و ناگوار، در آن روز تنها امید ما به لطف و کرم تو است!
بار الها! به ما روحى بیدار و عقلى هشیار مرحمت کن، تا از سرنوشت پیشینیان درس عبرت گیریم، و راهى را که به هلاک آنها انجامید نپیمائیم!
آمِیْنَ یا رَبَّ العالَمِیْنَ
پایان سوره قمر
* * *