چنان که گفتیم، بحث پیرامون جنّ و چگونگى حیات این موجود، و خصوصیات دیگر مربوط به آن، به خواست خداوند، در تفسیر سوره «جنّ» خواهد آمد، آنچه از آیات مورد بحث استفاده مى شود این است که، آنها موجوداتى عاقل و صاحب شعورند، و مکلف به تکلیف هاى الهى، و داراى دو گروه مؤمن و کافر، و آگاهى کافى از دعوت هاى الهى دارند.
مسأله جالب در آیات مورد بحث، روشى است که آنها براى تبلیغ اسلام در میان قوم خود در پیش گرفتند.
آنها، پس از حضور در محضر پیامبر(صلى الله علیه وآله) و شنیدن آیات قرآن، و پى بردن به محتواى آن، به سرعت به سراغ طائفه خود رفتند و به تبلیغ آنها پرداختند:
نخست از حقانیت قرآن سخن گفتند، و با سه دلیل این مطلب را اثبات کردند، پس از آن به تشویق آنها پرداخته، نجات و رهائى از چنگال عذاب آخرت را در سایه ایمان به این کتاب آسمانى، به آنها بشارت دادند، که هم تأکیدى بود بر مسأله «معاد»، و هم توجهى به ارزش هاى اصیل آخرت در برابر ارزش هاى ناپایدار دنیا.
در سومین مرحله، خطرات ترک ایمان را به آنها گوشزد کردند، و هشدارى توأم با استدلال و دلسوزى به آنها دادند، و سرانجام و عاقبت انحراف از این مسیر را که «ضلال مبین» و گمراهى آشکار است گوشزد کردند.
این شیوه تبلیغ، شیوه اى است مؤثر براى هر کس و هر گروه.

* * *