در حدیث خواندیم: مبغوض ترین معبودى که مورد پرستش واقع شده است، نزد خداوند، بت هوى و هوس است.
در این سخن هیچ گونه مبالغه نیست; چرا که بت هاى معمولى موجوداتى بى خاصیتند، ولى بت هوى و هوس، اغواکننده، و سوق دهنده به سوى انواع گناه، و انحراف است.
به طور کلى، مى توان گفت: این بت خصوصیاتى دارد که آن را مستحق نام «منفورترین بت ها» کرده است.
زشتى ها را در نظر انسان زینت مى دهد، تا آنجا که انسان به اعمال زشت خود مى بالد و به مصداق: «وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً»، به عنوان یک عمل صالح به آن افتخار مى کند!(1)
* * *