9بَلْ هُمْ فِی شَکّ یَلْعَبُونَ
10فَارْتَقِبْ یَوْمَ تَأْتِی السَّماءُ بِدُخان مُبِین
11یَغْشَى النّاسَ هذا عَذابٌ أَلِیمٌ
12رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنّا مُؤْمِنُونَ
13أَنّى لَهُمُ الذِّکْرى وَ قَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِینٌ
14ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ قالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ
15إِنّا کاشِفُوا الْعَذابِ قَلِیلاً إِنَّکُمْ عائِدُونَ
16یَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْکُبْرى إِنّا مُنْتَقِمُونَ
ترجمه:
9 ـ ولى آنها در شکّ اند و (با حقایق) بازى مى کنند.
10 ـ پس منتظر روزى باش که آسمان دود آشکارى پدید آورد!.
11 ـ که همه مردم را فرا مى گیرد; این عذاب دردناکى است!
12 ـ (مى گویند:) پروردگارا ! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان مى آوریم.
13 ـ چگونه و از کجا متذکّر مى شوند با این که رسول روشنگر به سراغشان آمد!
14 ـ سپس از او روى گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته اى دیوانه است»!.
15 ـ ما عذاب را کمى برطرف مى سازیم، ولى باز به کارهاى خود برمى گردید!
16 ـ (ما از آنها انتقام مى گیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت; آرى ما انتقام گیرنده ایم!