33أَ فَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلّى
34وَ أَعْطى قَلِیلاً وَ أَکْدى
35أَ عِنْدَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرى
36أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِما فِی صُحُفِ مُوسى
37وَ إِبْراهِیمَ الَّذِی وَفّى
38أَلاّ تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى
39وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاّ ما سَعى
40وَ أَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرى
41ثُمَّ یُجْزاهُ الْجَزاءَ الْأَوْفى
ترجمه:
33 ـ آیا دیدى آن کس را که (از اسلام ـ یا انفاق) روى گردان شد؟!
34 ـ و کمى عطا کرد و از بیشتر امساک نمود!
35 ـ آیا نزد او علم غیب است و مى بیند (که دیگران مى توانند گناهان او را بر دوش گیرند)؟!
36 ـ یا از آنچه در کتب موسى نازل گردیده با خبر نشده است؟!
37 ـ و (در کتب) ابراهیم، همان کسى که وظیفه خود را به طور کامل ادا کرد.
38 ـ که هیچ کس بار گناه دیگرى را بر دوش نمى گیرد.
39 ـ و این که براى انسان بهره اى جز سعى و کوشش او نیست.
40 ـ و این که تلاش او به زودى دیده مى شود.
41 ـ سپس به او جزاى کافى داده خواهد شد.