یکى از یهودیان «مدینه» با یکى از مسلمانان منافق اختلافى داشت، بنا را بر این گذاشتند که یک نفر را به عنوان داور در میان خود انتخاب کنند.
مرد یهودى چون به عدالت و بى نظرى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) اطمینان داشت گفت: من به داورى پیامبر(صلى الله علیه وآله) شما راضیم.
ولى مرد منافق یکى از بزرگان یهود به نام «کعب بن اشرف» را انتخاب کرد; زیرا مى دانست مى تواند با هدیه، نظر او را به سوى خود جلب کند، و به این ترتیب، با داورى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) مخالفت کرد، آیه شریفه نازل شد و چنین افرادى را شدیداً سرزنش کرد.(1)
بعضى از مفسران شأن نزول هاى دیگرى نیز در ذیل این آیه نقل کرده اند که نشان مى دهد، بعضى از تازه مسلمان ها، طبق عادت زمان جاهلیت، در آغاز اسلام داورى هاى خود را نزد دانشمندان یهود، و یا کاهنان مى بردند، آیه فوق نازل شد و شدیداً آنها را نهى کرد.(2)

1 ـ «مجمع البیان» ـ شأن نزول فوق از اکثر مفسران نقل شده است ـ «بحر المحیط»، جلد 3، صفحه 682، ذیل آیه مورد بحث ـ تفسیر «قرطبى»، جلد 5، صفحه 263، ذیل آیه مورد بحث ـ «بحار الانوار»، 2 جلد 9، صفحات 75 و 194 (با تفاوت)، جلد 22، صفحه 93 (با تفاوت).
2 ـ تفسیر «المنار»، جلد 5، صفحه 222 و برخى دیگر از تفاسیر، ذیل آیه مورد بحث.