«عبد الرحمن بن ثابت انصارى» برادر «حسان بن ثابت» شاعر معروف صدر اسلام، از دنیا رفت، در حالى که یک همسر و پنج برادر از او به یادگار مانده بود.
برادران میراث «عبد الرحمن» را در میان خود قسمت کردند و به همسر او چیزى ندادند، او جریان را به خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) عرض کرد، و از آنها شکایت نمود، در این هنگام آیات فوق نازل شد و در آن، میراث همسران دقیقاً تعیین گردید.(1)
و نیز از «جابر بن عبداللّه» نقل شده که: بیمار شده بودم، پیامبر(صلى الله علیه وآله) از من عیادت کرد، من بى هوش بودم، پیامبر(صلى الله علیه وآله) آبى خواست، با مقدارى از آن وضو گرفت، و بقیه را بر من پاشید، من به هوش آمدم، عرض کردم: اى رسول خدا! تکلیف اموال من بعد از من چه خواهد شد؟
پیامبر(صلى الله علیه وآله) خاموش گشت، چیزى نگذشت که آیات فوق نازل گردید و سهم ورّاث در آن تعیین شد.(2)
 

1 ـ «مجمع البیان»، ذیل آیه مورد بحث ـ تفسیر «طبرى»، جلد 4، صفحه 185 ـ «درّ المنثور»، جلد 2، صفحه 443 (جلد 2، صفحه 125، دار المعرفة، طبع اول، 1365 هـ ق).
2 ـ «مجمع البیان»، ذیل آیه مورد بحث ـ «صحیح بخارى»، جلد 7، صفحه 4 و جلد 8، صفحه 3، دار الفکر بیروت، 1401 هـ ق ـ «اسباب النزول الآیات» واحدى، صفحه 96، مؤسسة الحلبى و شرکاه، 1388 هـ ق.