در این دو آیه، قسمتى از نتائج پر برکت «فتح مبین» (صلح حدیبیه) که در آیه قبل آمده است تشریح شده، مى فرماید: «هدف این بود که خداوند گناهان قبل و بعد تو را بیامرزد، نعمتش را بر تو تمام کند و تو را به راه راست هدایت فرماید» (لِیَغْفِرَ لَکَ اللّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ ما تَأَخَّرَ وَ یُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَ یَهْدِیَکَ صِراطاً مُسْتَقِیماً).
* * *
«و تو را به پیروزى شکست ناپذیرى برساند» (وَ یَنْصُرَکَ اللّهُ نَصْراً عَزِیزاً).
و به این ترتیب، خداوند چهار موهبت عظیم در سایه این «فتح مبین» نصیب پیامبرش کرد: مغفرت، تکمیل نعمت، هدایت، و نصرت.
* * *