19وَ یَوْمَ یُحْشَرُ أَعْداءُ اللّهِ إِلَى النّارِ فَهُمْ یُوزَعُونَ
20حَتّى إِذا ما جاؤُها شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ
21وَ قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ عَلَیْنا قالُوا أَنْطَقَنَا اللّهُ الَّذِی أَنْطَقَ کُلَّ شَىْء وَ هُوَ خَلَقَکُمْ أَوَّلَ مَرَّة وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ
22وَ ما کُنْتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ یَشْهَدَ عَلَیْکُمْ سَمْعُکُمْ وَ لا أَبْصارُکُمْ وَ لا جُلُودُکُمْ وَ لکِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ اللّهَ لایَعْلَمُ کَثِیراً مِمّا تَعْمَلُونَ
23وَ ذلِکُمْ ظَنُّکُمُ الَّذِی ظَنَنْتُمْ بِرَبِّکُمْ أَرْداکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ مِنَ الْخاسِرِینَ
 
ترجمه:
19 ـ و (یاد کن) روزى را که دشمنان خدا را به سوى دوزخ گرد آورده، و صفوف پیشین را نگه مى دارند (تا صف هاى بعد به آنها ملحق بشوند)!
20 ـ وقتى به آن مى رسند، گوش آنها و چشم ها و پوست هاى تنشان به آنچه مى کردند گواهى مى دهد!
21 ـ آنها به پوست هاى تنشان مى گویند: «چرا بر ضد ما گواهى دادید»؟! آنها جواب مى دهند: «همان خدائى که هر موجودى را به نطق در آورده ما را گویا ساخته; و او شما را نخستین بار آفرید، و بازگشتتان به سوى او است»!
22 ـ شما اگر گناهانتان را مخفى مى کردید نه بخاطر این بود که از شهادت گوش و چشم ها و پوست هاى تنتان بیم داشتید، بلکه شما گمان مى کردید که خداوند بسیارى از اعمالى را که انجام مى دهید نمى داند!
 23 ـ آرى، این گمان بدى بود که درباره پروردگارتان داشتید، و همان موجب هلاکت شما گردید، و سرانجام از زیان کاران شدید!