4ما یُجادِلُ فِی آیاتِ اللّهِ إِلاَّ الَّذِینَ کَفَرُوا فَلایَغْرُرْکَ تَقَلُّبُهُمْ فِى الْبِلادِ
5کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوح وَ الْأَحْزابُ مِنْ بَعْدِهِمْ وَ هَمَّتْ کُلُّ أُمَّة بِرَسُولِهِمْ لِیَأْخُذُوهُ وَ جادَلُوا بِالْباطِلِ لِیُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ فَکَیْفَ کانَ عِقابِ
6وَ کَذلِکَ حَقَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ عَلَى الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحابُ النّارِ
ترجمه:
4 ـ تنها کسانى در آیات ما مجادله مى کنند، که کافر شده اند; پس مبادا رفت و آمد آنها در شهرها (و قدرت نمائیشان) تو را بفریبد!
5 ـ پیش از آنها قوم نوح و اقوامى که بعد از آنها بودند (پیامبرانشان را) تکذیب کردند; و هر امتى در پى آن بود که پیامبرش را بگیرد (و آزار دهد)، و براى محو حق به مجادله باطل دست زدند; اما من آنها را گرفتم (و سخت مجازات کردم); ببین که مجازات من چگونه بود!
6 ـ و این گونه فرمان پروردگارت در مورد کسانى که کافر شدند مسلّم شده که آنها همه اهل آتشند!