آیا این گفتگوهاى سه گانه اى که مجرمان، بعد از مشاهده عذاب الهى دارند مربوط به عذاب «استیصال» در پایان عمرشان است؟ یا مربوط به زمان ورود در صحنه قیامت؟
معنى دوم صحیح تر به نظر مى رسد، هر چند آیات قبل از آن مربوط به عذاب «استیصال» است، و آیه بعد از آن مربوط به قیامت، شاهد این سخن آیه 31 سوره «انعام» است که مى فرماید: قَدْ خَسِرَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِلِقاءِ اللّهِ حَتّى إِذا جاءَتْهُمُ السّاعَةُ بَغْتَةً قالُوا یا حَسْرَتَنا عَلى ما فَرَّطْنا فِیها: «آنها که لقاى پروردگار را انکار کردند گرفتار زیان شدند، وضع آنها به همین منوال ادامه مى یابد، تا زمانى که قیامت به طور ناگهانى فرا رسد، مى گویند: اى افسوس! که درباره آن کوتاهى کردیم».
در روایات فوق نیز شاهدى بر این معنى داشتیم.