38وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ لَیَقُولُنَّ اللّهُ قُلْ أَ فَرَأَیْتُمْ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ إِنْ أَرادَنِیَ اللّهُ بِضُرّ هَلْ هُنَّ کاشِفاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرادَنِی بِرَحْمَة هَلْ هُنَّ مُمْسِکاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللّهُ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ
39قُلْ یا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلى مَکانَتِکُمْ إِنِّی عامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ
40مَنْ یَأْتِیهِ عَذابٌ یُخْزِیهِ وَ یَحِلُّ عَلَیْهِ عَذابٌ مُقِیمٌ

ترجمه:
38 ـ و اگر از آنها بپرسى: «چه کسى آسمان ها و زمین را آفریده»؟ حتماً مى گویند: «خدا»! بگو: «آیا هیچ درباره معبودانى که غیر از خدا مى خوانید اندیشه مى کنید که اگر خدا زیانى براى من بخواهد، آیا آنها مى توانند گزند او را برطرف سازند؟! و یا اگر رحمتى براى من بخواهد، آیا آنها مى توانند جلو رحمت او را بگیرند»؟! بگو: «خدا مرا کافى است; و همه متوکّلان تنها بر او توکل مى کنند»!
39 ـ بگو: «اى قوم من! شما هر چه در توان دارید انجام دهید، من نیز به وظیفه خود عمل مى کنم; اما به زودى خواهید دانست;
40 ـ چه کسى عذاب خوارکننده اى (در دنیا) به سراغش مى آید، و (سپس) عذابى جاویدان (در آخرت) بر او وارد مى گردد»!