71إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَةِ إِنِّی خالِقٌ بَشَراً مِنْ طِینٍ
72فَإِذا سَوَّیْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی فَقَعُوا لَهُ ساجِدِینَ
73فَسَجَدَ الْمَلائِکَةُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
74إِلاّ إِبْلِیسَ اسْتَکْبَرَ وَ کانَ مِنَ الْکافِرِینَ
75قالَ یا إِبْلِیسُ ما مَنَعَکَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِیَدَیَّ أَسْتَکْبَرْتَ أَمْ کُنْتَ مِنَ الْعالِینَ
76قالَ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِی مِنْ نار وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِینٍ
77قالَ فَاخْرُجْ مِنْها فَإِنَّکَ رَجِیمٌ
78وَ إِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی إِلى یَوْمِ الدِّینِ
79قالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلى یَوْمِ یُبْعَثُونَ
80قالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ
81إِلى یَوْمِ الْوَقْت الْمَعْلُومِ
82قالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ
83إِلاّ عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ

ترجمه:
71 ـ (و به خاطر بیاور) هنگامى را که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشرى را از گِل مى آفرینم!
72 ـ هنگامى که آن را نظام بخشیدم و از روح خود در آن دمیدم، براى او به سجده افتید»!
73 ـ در آن هنگام همه فرشتگان سجده کردند.
74 ـ جز ابلیس که تکبر ورزید و از کافران بود!
75 ـ گفت: «اى ابلیس! چه چیز مانع تو شد که بر مخلوقى که با قدرت خود او را آفریدم سجده کنى؟! آیا تکبر کردى یا از برترین ها بودى؟! (برتر از این که فرمان سجود به تو داده شود!)».
76 ـ گفت: «من از او بهترم; مرا از آتش آفریده اى و او را از گل»!
77 ـ فرمود: «از آسمان ها (و صفوف ملائکه) خارج شو، که تو رانده درگاه منى!
78 ـ و مسلماً لعنت من بر تو تا روز قیامت خواهد بود»!
79 ـ گفت: «پروردگارا! مرا تا روزى که انسان ها برانگیخته مى شوند مهلت ده»!
80 ـ فرمود: «تو از مهلت داده شدگانى.
81 ـ ولى تا روز و زمان معین»!
82 ـ گفت: «به عزتت سوگند، همه آنها را گمراه خواهم کرد
83 ـ مگر بندگان خالص تو، از میان آنها»!