149فَاسْتَفْتِهِمْ أَ لِرَبِّکَ الْبَناتُ وَ لَهُمُ الْبَنُونَ
150أَمْ خَلَقْنَا الْمَلائِکَةَ إِناثاً وَ هُمْ شاهِدُونَ
151أَلا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْکِهِمْ لَیَقُولُونَ
152وَلَدَ اللّهُ وَ إِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ
153أَصْطَفَى الْبَناتِ عَلَى الْبَنِینَ
154ما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ
155أَ فَلا تَذَکَّرُونَ
156أَمْ لَکُمْ سُلْطانٌ مُبِینٌ
157فَأْتُوا بِکِتابِکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ
158وَ جَعَلُوا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَباً وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
159سُبْحانَ اللّهِ عَمّا یَصِفُونَ
160إِلاّ عِبادَ اللّهِ الْمُخْلَصِینَ  

ترجمه:
149 ـ از آنان بپرس: «آیا پروردگارت دخترانى دارد و پسران از آنِ آنهاست»؟!
150 ـ آیا ما فرشتگان را مؤنث آفریدیم و آنها ناظر بودند؟!
151 ـ بدانید آنها با این تهمت بزرگشان مى گویند:
152 ـ «خداوند فرزند آورده»! ولى آنها به یقین دروغ مى گویند!
153 ـ آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟!
154 ـ شما را چه شده است؟! چگونه حکم مى کنید؟! (هیچ مى فهمید چه مى گوئید؟)
155 ـ آیا متذکر نمى شوید؟!
156 ـ یا شما دلیل روشنى در این باره دارید؟
157 ـ کتابتان را بیاورید اگر راست مى گویید!
158 ـ آنها میان خداوند و جنّ، نسبتى قائل شدند; در حالى که جنّیان به خوبى مى دانند که این بت پرستان در دادگاه الهى احضار مى شوند.
159 ـ منزه است خداوند از آنچه توصیف مى کنند.
160 ـ مگر بندگان مخلص خدا!