123وَ إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ
124إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ لا تَتَّقُونَ
125أَ تَدْعُونَ بَعْلاً وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ
126اللّهَ رَبَّکُمْ وَ رَبَّ آبائِکُمُ الْأَوَّلِینَ
127فَکَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ
128إِلاّ عِبادَ اللّهِ الْمُخْلَصِینَ
129وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ
130سَلامٌ عَلى إِلْیاسِینَ
131إِنّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ
132إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِینَ
ترجمه:
123 ـ و الیاس از رسولان (ما) بود!
124 ـ (به خاطر بیاور) هنگامى را که به قومش گفت: «آیا تقوا پیشه نمى کنید»؟!
125 ـ آیا بت «بعل» را مى خوانید و بهترین آفریدگارها را رها مى سازید؟!
126 ـ خدائى که پروردگار شما و پروردگار نیاکان شماست»!
127 ـ اما آنها او را تکذیب کردند; ولى به یقین همگى (در دادگاه عدل الهى) احضار مى شوند!
128 ـ مگر بندگان مخلص خدا!
129 ـ ما نام نیک او را در میان امت هاى بعد باقى گذاردیم!
130 ـ سلام بر الیاسین!
131 ـ ما این گونه نیکوکاران را پاداش مى دهیم!
132 ـ او از بندگان مؤمن ماست!