در تفسیر «ثعلبى» از پیغمبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) چنین نقل شده: سُبّاقُ الْأُمَمِ ثَلاثَةٌ لَمْ یَکْفُرُوا بِاللّهِ طَرْفَةَ عَیْن: عَلِىُّ بْنِ أَبِى طالِب(علیه السلام) وَ صاحِبُ یس وَ مُؤْمِنُ آلِ فِرْعَونَ، فَهُمُ الصِّدِّیقُونَ وَ عَلىٌّ أَفْضَلُهُمْ:
«پیشگامان امتها سه نفر بودند که هرگز حتى به اندازه یک چشم به هم زدن به خدا کافر نشدند: على بن ابى طالب، و صاحب یس (حبیب نجار) و مؤمن آل فرعون، آنها پیامبر زمان خود را (قولاً و عملاً) تصدیق کردند و على برترین آنهاست».(1)
همین معنى در تفسیر «درّ المنثور» به عبارت دیگرى از رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) نقل شده است که فرمود: الصِّدِّیقُونَ ثَلاثَةٌ: حَبِیْبُ النَّجارِ مُؤْمِنُ آلِ یس الَّذِى قالَ یا قَوْمِ اتَّبِعُوا المُرْسَلِیْنَ، وَ حِزْقِیْلُ مُؤْمِنُ آلِ فِرْعَوْنَ الَّذِى قالَ أَ تَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ یَقُولَ رَبِّىَ اللّهُ، وَ عَلِىُّ بْنُ أَبِى طالِب(علیه السلام) وَ هُوَ أَفْضَلُهُمْ:
«تصدیق کنندگان انبیاء، سه کس بودند: حبیب نجار مؤمن آل یس، که صدا زد اى قوم من! از فرستادگان خدا تبعیت کنید، و حزقیل مؤمن آل فرعون که (به هنگام دفاع از موسى(علیه السلام) در برابر توطئه قتل که از سوى فرعونیان ترتیب داده شده بود) گفت: آیا مردى را مى خواهید به قتل برسانید که مى گوید: پروردگار من اللّه است؟! و على بن ابى طالب، که برترین آنهاست».(2)