39قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ یَقْدِرُ لَهُ وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَیْء فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَیْرُ الرّازِقِینَ
40وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعاً ثُمَّ یَقُولُ لِلْمَلائِکَةِ أَ هؤُلاءِ إِیّاکُمْ کانُوا یَعْبُدُونَ
41قالُوا سُبْحانَکَ أَنْتَ وَلِیُّنا مِنْ دُونِهِمْ بَلْ کانُوا یَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَکْثَرُهُمْ بِهِمْ مُؤْمِنُونَ
42فَالْیَوْمَ لایَمْلِکُ بَعْضُکُمْ لِبَعْض نَفْعاً وَ لا ضَرّاً وَ نَقُولُ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذابَ النّارِ الَّتِی کُنْتُمْ بِها تُکَذِّبُونَ

ترجمه:
39 ـ بگو: «پروردگارم روزى را براى هر کس بخواهد وسعت مى بخشد، و براى هر کس بخواهد تنگ (و محدود) مى سازد; و هر چیزى را (در راه او) انفاق کنید، عوض آن را مى دهد (و جاى آن را پر مى کند); و او بهترین روزى دهندگان است»!
40 ـ (به خاطر بیاور) روزى را که خداوند همه آنها را برمى انگیزد، سپس به فرشتگان مى گوید: «آیا اینها شما را پرستش مى کردند»؟!
41  ـ آنها مى گویند: «منزّهى (از این که همتائى داشته باشى)! تنها تو ولىّ مایى، نه آنها; (آنها ما را پرستش نمى کردند) بلکه جنّ را پرستش مى نمودند; و اکثرشان به آنها  ایمان داشتند»!
42 ـ (آرى) امروز هیچ یک از شما نسبت به دیگرى مالک سود و زیانى نیست! و به ظالمان مى گوئیم: «بچشید عذاب آتشى را که تکذیب مى کردید»!