108 قُلْ هَذِهِ سَبِیلِی أَدْعُو إِلَى اللهِ عَلَى بَصِیرَة أَنَا وَمَنْ اتَّبَعَنِی وَسُبْحَانَ اللهِ وَمَا أَنَا مِنْ الْمُشْرِکِینَ
109 وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ إِلاَّ رِجَالا نُوحِی إِلَیْهِمْ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَیْرٌ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا أَفَلاَ تَعْقِلُونَ
110 حَتَّى إِذَا اسْتَیْئَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ کُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّىَ مَنْ نَشَاءُ وَلاَ یُرَدُّ بَأْسُنَا عَنْ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ
111 لَقَدْ کَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِاُوْلِی الْاَلْبَابِ مَا کَانَ حَدِیثاً یُفْتَرَى وَلَکِنْ تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیلَ کُلِّ شَیْء وَهُدىً وَرَحْمَةً لِقَوْم یُؤْمِنُونَ

ترجمه:
108. بگو: «این راه من است! من و پیروانم، با بصیرت کامل، به سوى خدا دعوت مى کنیم. منزّه است خدا! و من از مشرکان نیستم.»
109. و ما نفرستادیم پیش از تو، جز مردانى از اهل آبادى ها که به آنها وحى مى کردیم. آیا (مخالفان دعوت تو،) در زمین سیر نکردند تا ببینند سرانجام کسانى که پیش از آنها بودند چگونه شد؟! و سراى آخرت براى پرهیزگاران بهتر است! آیا فکر نمى کنید؟!
110. (پیامبران به دعوت خود، و دشمنان به مخالفت با آنها، همچنان ادامه دادند) تا
آن گاه که پیامبران مأیوس شدند، و (گروهى) گمان کردند که به آنان دروغ گفته شده است; در این هنگام، یارى ما به سراغ آنها آمد; آنان را که خواستیم نجات یافتند; و مجازات و عذاب ما از قوم گنهکار بازگردانده نمى شود.
111. به راستى در سرگذشت آنها عبرتى براى صاحبان اندیشه بود. اینها داستان دروغین نبود; بلکه (وحى آسمانى است، و) با کتب آسمانى پیشین هماهنگ است; و در آن است شرح هر چیزى (که مایه سعادت انسان است); و هدایت و رحمتى است براى گروهى که ایمان مى آورند.