گرچه بسیارى از مردم نیکوکار در همین جهان به پاداش مادّى خود مى رسند همان گونه که یوسف(علیه السلام) نتیجه پاکدامنى، شکیبایى و پارسایى خویش را در همین دنیا گرفت که اگر آلوده بود هرگز به چنین مقامى نمى رسید.
ولى این سخن به آن معنى نیست که همه باید چنین انتظارى داشته باشند و اگر به پاداش هاى مادّى نرسند، گمان کنند به آنها ستم شده، زیرا پاداش اصلى پاداشى است که در زندگى آینده در انتظار اوست.
و شاید براى رفع همین اشتباه و دفع همین توهّم است که قرآن در آیات مورد بحث بعد از ذکر پاداش دنیوى یوسف اضافه مى کند: وَ لَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَیْرٌ لِلَّذِینَ آمَنُوا وَ کَانُوا یَتَّقُونَ: «پاداش آخرت براى آنان که ایمان دارند و تقوا پیشه کرده اند برتر است».