46وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ یُرْسِلَ الرِّیاحَ مُبَشِّرات وَ لِیُذِیقَکُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ لِتَجْرِیَ الْفُلْکُ بِأَمْرِهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ
47وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ رُسُلاً إِلى قَوْمِهِمْ فَجاؤُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَانْتَقَمْنا مِنَ الَّذِینَ أَجْرَمُوا وَ کانَ حَقّاً عَلَیْنا نَصْرُ الْمُؤْمِنِینَ
48اللّهُ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیاحَ فَتُثِیرُ سَحاباً فَیَبْسُطُهُ فِی السَّماءِ کَیْفَ یَشاءُ وَ یَجْعَلُهُ کِسَفاً فَتَرَى الْوَدْقَ یَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ فَإِذا أَصابَ بِهِ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ إِذا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ
49وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ یُنَزَّلَ عَلَیْهِمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمُبْلِسِینَ
50فَانْظُرْ إِلى آثارِ رَحْمَتِ اللّهِ کَیْفَ یُحْیِ الأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها إِنَّ ذلِکَ لَمُحْیِ الْمَوْتى وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَیْء قَدِیرٌ  ترجمه:
46 ـ و از آیات (عظمت) خدا این است که بادها را به عنوان بشارتگرانى مى فرستد تا شما را از رحمتش بچشاند (و سیراب کند) و کشتى ها به فرمانش حرکت کنند و از فضل او بهره گیرید; شاید شکرگزارى کنید.
47 ـ و پیش از تو پیامبرانى را به سوى قومشان فرستادیم; آنها با دلائل روشن به سراغ قوم خود رفتند، ولى (هنگامى که اندرزها سودى نداد) از مجرمان انتقام گرفتیم; و یارى مؤمنان همواره حقى است بر عهده ما!
48 ـ خداوند همان کسى است که بادها را مى فرستد تا ابرهائى را به حرکت  درآورند، سپس آنها را در پهنه آسمان آن گونه که بخواهد مى گستراند، و متراکم مى سازد; در این هنگام دانه هاى باران را مى بینى که از لابلاهاى آن خارج مى شود; هنگامى که این (باران حیات بخش) را به هر کس از بندگانش که بخواهد برساند، ناگهان خوشحال مى شوند.
49 ـ قطعاً پیش از آن که بر آنان نازل شود مأیوس بودند!
50 ـ به آثار رحمت الهى بنگر که چگونه زمین را بعد از مردنش زنده مى کند; چنین کسى (که زمین مرده را زنده کرد) زنده کننده مردگان (در قیامت) است; و او بر همه چیز تواناست!