در آیات فوق، به پیامبر دستور داده شده که تمام توجه خویش را به آئینى معطوف دارد که مستقیم و ثابت و استوار است، هیچ گونه انحرافى به کجى ها ندارد و هیچ گونه تزلزلى در پایه هاى آن نیست.
قابل توجه این که، در آیات دیگر قرآن مجید تعبیرات دیگرى درباره «دین» آمده است:
در آیه 105 سوره «یونس» توصیف به «حنیف» (دینى که از هرگونه انحراف بر کنار است).
در آیه 3 سوره «زمر» توصیف به «خالص» (أَلا لِلّهِ الدِّیْنُ الْخالِصُ).
در آیه 52 سوره «نحل» توصیف به «واصب» آئینى که غیر قابل تغییر و خالى از فنا و زوال است (وَ لَهُ الدِّینُ واصِباً).
و در آیه 78 سوره «حج» اسلام را به عنوان آئینى که خالى از هرگونه سختگیرى است توصیف کرده (وَ ما جَعَلَ عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَج).
و نظیر اینها.
هر یک از این امور، یکى از ابعاد آئین اسلام را تشکیل مى دهد، که در عین حال، لازم و ملزوم یکدیگرند، آرى، این چنین دینى را باید انتخاب کرد، و در راه شناختش کوشید، و در حفظش تا پاى جان ایستاد.