24فَما کانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاّ أَنْ قالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنْجاهُ اللّهُ مِنَ النّارِ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیات لِقَوْم یُؤْمِنُونَ
25وَ قالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ أَوْثاناً مَوَدَّةَ بَیْنِکُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا ثُمَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ یَکْفُرُ بَعْضُکُمْ بِبَعْض وَ یَلْعَنُ بَعْضُکُمْ بَعْضاً وَ مَأْواکُمُ النّارُ وَ ما لَکُمْ مِنْ ناصِرِینَ
26فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ وَ قالَ إِنِّی مُهاجِرٌ إِلى رَبِّی إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ
27وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ وَ جَعَلْنا فِی ذُرِّیَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْکِتابَ وَ آتَیْناهُ أَجْرَهُ فِی الدُّنْیا وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصّالِحِینَ

ترجمه:
24 ـ اما جواب قوم او =]ابراهیم[ جز این نبود که گفتند: «او را بکشید یا بسوزانید»! ولى خداوند او را از آتش رهائى بخشید; در این ماجرا نشانه هائى است براى کسانى که ایمان مى آورند.
25 ـ (ابراهیم) گفت: «شما غیر از خدا بت هائى براى خود انتخاب کرده اید که مایه دوستى و محبت میان شما در زندگى دنیا باشد; سپس روز قیامت از یکدیگر بیزارى مى جوئید و یکدیگر را لعن مى کنید; و جایگاه (همه) شما آتش است و هیچ یار و یاورى براى شما نخواهد بود»!
26 ـ و لوط به او =]ابراهیم[ ایمان آورد و (ابراهیم) گفت: «من به سوى پروردگارم هجرت مى کنم که او صاحب قدرت و حکیم است»!
27 ـ (در اواخر عمر،) اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم، و نبوت و کتاب آسمانى را در دودمانش قرار دادیم و پاداش او را در دنیا دادیم و او در آخرت از صالحان است!