بعضى این سؤال را در اینجا مطرح کرده اند که: در قوانین اسلامى گاهى دیه انسان بر عهده دیگرى است، مثلاً در قتل خطاى محض، دیه، بر عهده «عاقله» است (منظور از عاقله، خویشاوندان ذکورِ از سوى پدر است که دیه خطا در میان آنها تقسیم مى شود و هر کدام باید بخشى از آن را بپردازند).
آیا این مسأله، با آیاتِ فوق تضاد ندارد؟
در پاسخ مى گوئیم: در بحث هاى فقهى این حقیقت را روشن ساخته ایم که ضامن بودن عاقله، در حقیقت یک نوع بیمه متقابل و الزامى در اعضاى یک فامیل است، اسلام براى این که: بار سنگین دیه خطا بر دوش یک فرد نماند، مردان یک فامیل را الزام کرده که در برابر یکدیگر، ضامن دیه خطا باشند، و مبلغ آن را در میان خود سرشکن کنند، امروز، این یکى ممکن است مرتکب خطائى شود و فردا، دیگرى (توضیح بیشتر درباره این مسأله را، به بحث «دیات از کتاب فقه» موکول مى کنیم).
به هر حال، این برنامه یک نوع تعاون و همکارى در حفظ منافع متقابل است، و به هیچ وجه مفهوم گناه دیگران به گردن گرفتن را ندارد، به خصوص که دیه قتل خطا، اصلاً جریمه گناه نیست، بلکه جبرانِ خسارت است (دقت کنید).