185قالُوا إِنَّما أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِینَ
186وَ ما أَنْتَ إِلاّ بَشَرٌ مِثْلُنا وَ إِنْ نَظُنُّکَ لَمِنَ الْکاذِبِینَ
187فَأَسْقِطْ عَلَیْنا کِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصّادِقِینَ
188قالَ رَبِّی أَعْلَمُ بِما تَعْمَلُونَ
189فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ کانَ عَذابَ یَوْم عَظِیم
190إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیَةً وَ ما کانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ
191وَ إِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ
ترجمه:
185 ـ آنها گفتند: «تو فقط از افسون شدگانى!
186 ـ و تو بشرى همچون مائى، تنها گمانى که درباره تو داریم این است که از دروغگویانى!
187 ـ اگر راست مى گویى، سنگ هائى از آسمان بر سر ما بباران»!
188 ـ (شعیب) گفت: «پروردگار من به اعمالى که شما انجام مى دهید داناتر است»!
189 ـ سرانجام او را تکذیب کردند، و عذاب روز سایبان (سایبانى از ابر صاعقه خیز) آنها را فرا گرفت; یقیناً آن عذاب روز بزرگى بود!
190 ـ در این ماجرا، آیت و نشانه اى است; ولى بیشتر آنها مؤمن نبودند.
191 ـ و پروردگار تو توانا و مهربان است!