176کَذَّبَ أَصْحابُ الْأَیْکَةِ الْمُرْسَلِینَ
177إِذْ قالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ أَ لا تَتَّقُونَ
178إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ
179فَاتَّقُوا اللّهَ وَ أَطِیعُونِ
180وَ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْر إِنْ أَجْرِیَ إِلاّ عَلى رَبِّ الْعالَمِینَ
181أَوْفُوا الْکَیْلَ وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِینَ
182وَ زِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقِیمِ
183وَ لا تَبْخَسُوا النّاسَ أَشْیاءَهُمْ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ
184وَ اتَّقُوا الَّذِی خَلَقَکُمْ وَ الْجِبِلَّةَ الأَوَّلِینَ

 ترجمه:
176 ـ اصحاب «ایکه» (شهرى نزدیک مدین) رسولان (خدا) را تکذیب کردند.
177 ـ هنگامى که شعیب به آنها گفت: «آیا تقوا پیشه نمى کنید؟!
178 ـ مسلماً من براى شما پیامبرى امین هستم!
179 ـ پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمائید!
180 ـ من در برابر این (دعوت) پاداشى از شما نمى طلبم; اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است!
181 ـ حق پیمانه را ادا کنید (و کم فروشى نکنید)، و دیگران را به خسارت نیفکنید!
182 ـ و با ترازوى صحیح وزن کنید!
183 ـ و حق مردم را کم نگذارید، و در زمین تلاش براى فساد نکنید!
184 ـ از (نا فرمانى) کسى که شما و اقوام پیشین را آفرید بپرهیزید»!