141کَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِینَ
142إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صالِحٌ أَ لا تَتَّقُونَ
143إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ
144فَاتَّقُوا اللّهَ وَ أَطِیعُونِ
145وَ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْر إِنْ أَجْرِیَ إِلاّ عَلى رَبِّ الْعالَمِینَ
146أَ تُتْرَکُونَ فِی ما هاهُنا آمِنِینَ
147فِی جَنّات وَ عُیُون
148وَ زُرُوع وَ نَخْل طَلْعُها هَضِیمٌ
149وَ تَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً فارِهِینَ
150فَاتَّقُوا اللّهَ وَ أَطِیعُونِ
151وَ لا تُطِیعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِینَ
152الَّذِینَ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَ لا یُصْلِحُونَ ترجمه:
141 ـ قوم ثمود رسولان (خدا) را تکذیب کردند.
142 ـ هنگامى که برادرشان صالح به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمى کنید؟!
143 ـ من براى شما پیامبرى امین هستم!
144 ـ پس تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمائید!
145 ـ من در برابر این (دعوت،) اجر و پاداشى از شما نمى طلبم; اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است!
146 ـ آیا شما تصور مى کنید همیشه در نهایت امنیت در نعمت هائى که اینجاست مى مانید.
147 ـ در این باغ ها و چشمه ها!
148 ـ در این زراعت ها و نخل هائى که میوه هایش شیرین و رسیده است؟!
149 ـ و از کوه ها خانه هائى مى تراشید، و در آن به عیش و نوش مى پردازید!
150 ـ پس از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید!
151 ـ و فرمان مسرفان را اطاعت نکنید!
152 ـ همانها که در زمین فساد مى کنند و اصلاح نمى کنند»!