105کَذَّبَتْ قَوْمُ نُوح الْمُرْسَلِینَ
106إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَ لا تَتَّقُونَ
107إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ
108فَاتَّقُوا اللّهَ وَ أَطِیعُونِ
109وَ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْر إِنْ أَجْرِیَ إِلاّ عَلى رَبِّ الْعالَمِینَ
110فَاتَّقُوا اللّهَ وَ أَطِیعُونِ
111قالُوا أَ نُؤْمِنُ لَکَ وَ اتَّبَعَکَ الْأَرْذَلُونَ
112قالَ وَ ما عِلْمِی بِما کانُوا یَعْمَلُونَ
113إِنْ حِسابُهُمْ إِلاّ عَلى رَبِّی لَوْ تَشْعُرُونَ
114وَ ما أَنَا بِطارِدِ الْمُؤْمِنِینَ
115إِنْ أَنَا إِلاّ نَذِیرٌ مُبِینٌ

 ترجمه:
105 ـ قوم نوح رسولان را تکذیب کردند.
106 ـ هنگامى که برادرشان نوح به آنان گفت: «آیا تقوا پیشه نمى کنید»؟!
107 ـ مسلماً من براى شما پیامبرى امین هستم!
108 ـ تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمائید!
109 ـ من براى این (دعوت) هیچ مزدى از شما نمى طلبم; اجر من تنها بر پروردگار عالمیان است!
110 ـ پس، تقواى الهى پیشه کنید و مرا اطاعت نمائید!
111 ـ گفتند: «آیا ما به تو ایمان بیاوریم در حالى که افراد پست و بى ارزش از تو پیروى کرده اند»؟!
112 ـ (نوح) گفت: «من چه مى دانم آنها چه کارى داشته اند!
113 ـ حساب آنها تنها با پروردگار من است اگر شما مى فهمیدید!
114 ـ و من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم کرد.
115 ـ من تنها انذار کننده اى آشکارم».