30قالَ أَ وَ لَوْ جِئْتُکَ بِشَیْء مُبِین
31قالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصّادِقِینَ
32فَأَلْقى عَصاهُ فَإِذا هِیَ ثُعْبانٌ مُبِینٌ
33وَ نَزَعَ یَدَهُ فَإِذا هِیَ بَیْضاءُ لِلنّاظِرِینَ
34قالَ لِلْمَلاَ ِ حَوْلَهُ إِنَّ هذا لَساحِرٌ عَلِیمٌ
35یُرِیدُ أَنْ یُخْرِجَکُمْ مِنْ أَرْضِکُمْ بِسِحْرِهِ فَما ذا تَأْمُرُونَ
36قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ ابْعَثْ فِی الْمَدائِنِ حاشِرِینَ
37یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَحّار عَلِیم
ترجمه:
30 ـ (موسى) گفت: «حتى اگر نشانه آشکارى براى تو بیاورم (باز ایمان نمى آورى)»؟!
31 ـ گفت: «اگر راست مى گوئى آن را بیاور»!
32 ـ در این هنگام موسى عصاى خود را افکند، و ناگهان مار عظیم و آشکارى شد.
33 ـ و دست خود را (در گریبان فرو برد و) بیرون آورد، و در برابر بینندگان سفید و روشن بود.
34 ـ (فرعون) به گروهى که اطراف او بودند گفت: «این ساحر آگاه و ماهرى است»!
35 ـ او مى خواهد با سحرش شما را از سرزمینتان بیرون کند; شما چه نظر مى دهید»؟
36 ـ گفتند: «او و برادرش را مهلت ده; و مأموران را براى بسیج به تمام شهرها اعزام کن.
37 ـ تا هر ساحر ماهر و دانائى را نزد تو آورند»!