16فَأْتِیا فِرْعَوْنَ فَقُولا إِنّا رَسُولُ رَبِّ الْعالَمِینَ
17أَنْ أَرْسِلْ مَعَنا بَنِی إِسْرائِیلَ
18قالَ أَ لَمْ نُرَبِّکَ فِینا وَلِیداً وَ لَبِثْتَ فِینا مِنْ عُمُرِکَ سِنِینَ
19وَ فَعَلْتَ فَعْلَتَکَ الَّتِی فَعَلْتَ وَ أَنْتَ مِنَ الْکافِرِینَ
20قالَ فَعَلْتُها إِذاً وَ أَنَا مِنَ الضّالِّینَ
21فَفَرَرْتُ مِنْکُمْ لَمّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْماً وَ جَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ
22وَ تِلْکَ نِعْمَةٌ تَمُنُّها عَلَیَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِی إِسْرائِیلَ

 ترجمه:
16 ـ به سراغ فرعون بروید و بگوئید: «ما فرستاده پروردگار جهانیان هستیم.
17 ـ بنى اسرائیل را با ما بفرست»! (آنها به سراغ فرعون آمدند).
18 ـ (فرعون) گفت: «آیا ما تو را در کودکى در میان خود پرورش ندادیم، و سال هائى از زندگیت را در میان ما نبودى؟!
19 ـ و سرانجام، آن کارت را (که نمى بایست انجام دهى) انجام دادى (یک نفر از ما را کشتى)، و تو از ناسپاسانى»!
20 ـ (موسى) گفت: «من آن کار را انجام دادم در حالى که از بى خبران بودم!
21 ـ پس هنگامى که از شما ترسیدم فرار کردم; و پروردگارم به من حکمت و دانش بخشید، و مرا از پیامبران قرار داد!
22 ـ آیا این منتى است که تو بر من مى گذارى که بنى اسرائیل را برده خود ساخته اى»؟!